Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No38 part09.png

zaniechać projektu, zdolnego zabić moję córkę...
 — W tej chwili nie myślę już wcale o nim...
 — I nie cofniesz pan obiecanej nam pomocy?...
 — Nigdy...
 — O! panie! — wykrzyknęła niewidoma, wzruszona bardzo — Co za ofiarność! co za poświęcenie... Ale cóż syn pański?...
 — Leopold tak jak ja, pozostawi wszystko przyszłości... — Proszę powiedzieć pannie Joannie-Maryi, że jej zawsze — tak jak i pani wiernie oba służyć będziemy...
 — Ach! panie, jaki pan dobry, jaki pan szlachetny człowiek!... Pan mi wracasz nadzieję!.. — Więc cóż ta rada familijna?...
 — Zbierze się pojutrze, pod prezydencyą sędziego pokoju tutejszego okręgu...
 — O której godzinie?...
 — Punkt o dwunastej. — Ja sam przyjdę po panią.
 — Będę na pana czekać zupełnie gotowa. — Upoważnia mnie pan do powtórzenia mojej córce, że projekta pańskie...
 — Na teraz nie ma o nich zgoła mowy przerwał Joubert. — Proszę oświad-