Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No34 part07.png

młoda dziewczyna, wskazując na niewidomą. — Ocalcie ją... to moja matka!...
 I zupełnie wyczerpana, opadła na poduszki także blizka omdlenia.
 Omdlenie panny de Rhodé nie trwało długo.
 — Co się to stało?.. — zapytała siostra Marya, skoro panna de Rhodé przytomność odzyskała.
 — Moja córka!... moja córka!... Klara Gervais!... odnalazłam moję córkę... — odpowiedziała Paulina, bezładnie. — Medalik, jaki ma na szyi... dajcie mi go, proszę was, chcę go się dotknąć... chce się przekonać koniecznie...
 Siostra Marya odwiązała sznureczek jedwabny.
 — Proszę pani... oto jest ten medalik.
 Panna de Rhodé, chciwie go schwyciła.
 — Ale ja nie widzę... nie widzę... Jestem niewidoma!... — wołała z rozpaczą, — Jeżeli to znowu pomyłka...
 — Czy medalik ten jest srebrny istotnie?...
 — Tak... — odpowiedziała zakonnica.
 — Ma z jednej strony wizerunek Matki Bozkiej?...
 — Tak.