Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No33 part09.png

tak się właśnie nazywała. Zwróciła głowę ku swej sąsiadce, ale choroba tak zmieniła łagodne rysy dziewczęcia, że ją nie poznała.
 Infirmerka odezwała się do chorej:
 — Zdaje mi się, że ja znam panienkę...
 — Być może — odrzekła Klara, bo i mnie się także zdaje, że ja panią widziałam kiedyś...
 — Czy panienka niebyła przed trzema mniej więcej miesiącami u notaryusza pana Davida?...
 — Byłam...
 — No, więc to panience pan Joachim Estival pozostawił w spadku bilet loteryjny?
 — A tak mnie... teraz dobrze sobie przypominam, że i pani tam była...
 — Kochane dziecko, nie masz widzę szczęścia na świecie, bo wtenczas wyszłaś tylko co ze szpitala — a teraz znowu chorujesz...
 — O! że nie mam szczęścia to nie mam! — szepnęła z westchnieniem biedna Klara.
 — I widocznie nie wygrałaś nic na ten bilet...
 — Nie mam go w swoim ręku, a nie wiem nawet czy było już ciągnienie...
 — Ja wiem nie wiele więcej — odpowiedziała infirmerka.