Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No32 part08.png

 — Zupełnie, proszę pana.
 — Od jakiego czasu?
 — Od lat szesnastu.
 — I czekała pani aż dotąd z dowiedzeniem się, czy wyleczenie nie byłoby w jaki sposób możliwe? Teraz będzie już daleko trudniej.
 — No ale zobaczymy.
 Doktór poprowadził pannę de Rhodé do okna, przechylił jej głowę i zaczął badać oczy.
 Łatwo sobie wyobrazić, z jaką obawą czekała Teresa na rezultat konsultacyi przez nią spowodowanej.
 Po egzaminie, który trwał kilka minut, doktór posadził Paulinę i zapytał:
 — Ile pani lat sobie liczy?
 — Trzydzieści ośm.
 — Ślepota nastąpiła gwałtownie?... nieprawda?
 — Tak jest panie.
 — Ale po długich, dotkliwych cierpieniach newralgicznych?
 — Tak panie.
 — Musiałaś pani płakać bardzo dużo?
 — O tak... bardzo dużo...
 — Pani jesteś wdową?
 Po chwilowem wahaniu, panna de Rhodé, bardzo zazwyczaj blada, zaru-