Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No30 part08.png

 — O! pani — rzekła Klara łkając — jestem tak nieszczęśliwa, że powinna mi pani wybaczyć... Com ja winna, że nie śmiem spojrzeć na znajomych?,..
 — No... no... no... nie bądź tylko głupia moja kochana... — Kiedyś jest wolna, to tak jakbyś nigdy posądzaną nie była...
 — Pani tak mówi — alem jest przekonaną, że pani myśli inaczej...
 — No... tak... rozumiem... boć jest nawet przecie przysłowie, że nie ma ognia bez dymu... — Zawsze sobie w takich wypadkach wyobrażamy różne szkaradne rzeczy... tak jest... — Ale... ale... gospodarz dał mi pewne zlecenie do ciebie...
 — Do mnie?... — powtórzyła Klara, zadrżawszy.
 — Tak... — Winna jesteś za trzy miesiące, a teraz idzie czwarty... kazał mi otóż powiedzieć, że nie może cię dłużej trzymać za darmo!...
 — Wyrzuca mnie?... — szepnęła młoda dziewczyna, przerażona.
 — Kilku lokatorów, zrobiło mu uwagi, których nie mam potrzeby powtarzać...
 — O! odgaduję je doskonale...
 — Być może... — Otóż gospodarz, który nie jest wcale złym człowiekiem, darowywa ci to coś winna i po-