Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No28 part05.png

pomimo potępiającego ją oskarżenia... Będzie słyszał jak prezes nazywać będzie złodziejką dziewcze któremu chciał dać swoje nazwisko... Usłyszy może i wyrok...
 Czyż będzie miał odwagę przenieść to wszystko. Z bladego stał się czerwonym. — Krew uderzała mu do głowy. — Przez chwilę myślał, że apoplekscya, uwolni go od tych strasznych katuszy.
 Upłynęło kilka minut; i znowu rozległ się głos donośny.
 — Panowie proszę się uciszyć!... — Panowie sąd idzie!...
 Sędziowie powrócili i zajęli swoje miejsca.
 — Wprowadzić oskarżoną — rozkazał prezes.
 Adryan zamknął oczy i chwycił się ręką za serce, które biło gwałtownie.
 Skoro zdołał podnieść powieki, mimo woli wzrok jego skierował się prosto na ławkę oskarżonych.
 Jak przezemgłę zobaczył Klarę, bladą wychudłą, z czerwonemi oczami.
 I jemu także bezwiednie łzy spadały na policzki.
 Przeczytano akt oskarżenia. Był bardzo krótki, nie będziemy go jednak powtarzać, bo czytelnicy nasi znają go dobrze.