Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No26 part08.png

rzyszką, połową słodyczy, jakie za swoje pieniądze kupowała.
 Biedna Klara, której dumę dobrze znamy, chętnie by była odmawiała, ale serdecznym prośbom Maryi-Joanny oprzeć się nie była w stanie.
 Zawiązała się też odtąd pomiędzy niemi poufalsza nieco znajomość — częściej i więcej teraz ze sobą rozmawiały.
 Pewnego dnia — a było to w niedzielę — po wspólnym posiłku, usiadły obie w oddalonym kąciku podwórza.
 Nigdy ani jedna ani druga, nie pytały się co ich tu sprowadziło.
 — Jak dawno tutaj jesteś?... — zapytała na raz Marya-Joanna.
 — Od trzech tygodni... powiedziała Klara.
 — Czy prowadzali cię już do sędziego śledczego?...
 — Kilka razy.
 — Więc musisz przejść przez policyę poprawczą?..
 — Nie... szepnęła sierota zwiesiwszy głowę na piersi... zasiadać będę na ławie oskarżonych...
 — O! to wcale nie potrzebujesz się martwić — odrzekła Marya-Joanna, słyszałam rozmawiających skazańców, którzy utrzymywali, że przed są-