Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No25 part11.png

możesz na nogach utrzymać... — po coś wychodził?...
 — Ależ papo, stęskniłem się bardzo bez ciebie... — odrzekł Leopold.
 — Czy to na prawdę jedyny cel twojej wizyty...
 — Że jedyny, daję na to słowo honoru, lubo chciałem przy sposobności...
{{tab}— Cóż takiego?...
 — Czy ojciec zapomniał o swojej obietnicy?...
 — Nigdy nic nie zapominam.
 — Więc zebrał ojciec wiadomości?... No wie ojciec, te wiadomości?...
 — Chcesz znowu widzę mówić o tej swojej Klarze Gervais?...
 — Ależ naturalnie mój ojcze!... Chcę mówić, mówię i będę mówił... Czy ojciec się dowiadywał?...
 — A jakże.
 — No to niechże ojciec będzie łaskaw uda się teraz i poprosi ją o rękę... Przecież ojciec przyrzekł mi to, jeżeli wiadomości będą dobre... a muszą być dobre, przysięgam z góry na to!... — To anioł, te prawdziwy anioł, ta Klara Gervais...
 Joubert stanął przed synem, założył ręce na piersiach i głosem ponurym rzekł:
 — Czy wiesz, czego się dopuściła