Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No22 part10.png

 — Więc znów dwadzieścia cztery godziny oczekiwania i trwogi...
 — Pewność zbliżającej się radości, powinna dodać pani otuchy...
 — Pan widziałeś już... pan już poznałeś, ten skarb mój jedyny... tę moję Joannę-Maryę kochaną?... Czy ładna?... czy wysoka?...
 — I ładna i wysoka, szanowna pani?...
 — Gdzie się znajduje?...
 — W Bonneuil, w pobliżu Créteil.
 — U kogo?...
 — U pewnej praczki, która kształciła ją w swoim fachu...
 — U praczki?... moje dziecko?... a to co znowu?...
 — Racz pani zwrócić uwagę, że nie znano jej pochodzenia, nie domyślano się jej fortuny... Opieka publiczna spełniła poczciwie swój obowiązek, jak go spełnia święcie i zawsze. Chodziło jej i chodzi oto, aby dzieciom, które wychowuje, dać w rękę możność zarabiania pracą własną na życie.
 — Źle się wyraziłam... przyznaję... źle się wyraziłam... i daruj mi pan... łaskawy panie... Jestem owszem prawdziwie i szczerze wdzięczną Opiece publicznej, że ochroniła dziecinę moję