Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No11 part07.png

 — Jestem... jestem... odpowiedział.
 I skierował się ku brzegowi, zkąd dochodziły głosy.
 Po paru minutach, spostrzegł czółno: w którem siedzieli Fremy i Vivier.—
 A spiesz że się... a chodź prędzej!... wołał ten ostatni... Czy myślisz zdejmować studya z natury!...
 — Daję wam słowo, że nie... odrzekł ze śmiechem Adryan... Poprzestałem na przyglądaniu się wypuszczającym listkom...
 — No, to my, przez czas jak się zajmowałeś włóczęgą od pączka do pączka, wyratowaliśmy tonącego.
 — Wyratowaliście tonącego?... powtórzył Convreur.
 — Bez żadnych żartów mój bracie — Ułowiliśmy jakiegoś szyk młodzieńca, który się dobrze napił wody... Był już na pół na tamtym świecie...
 — E!
 — Poczciwy parafianin, musiał być porządnie zerżnięty!... Wracał zapewne z arystokratycznej części wyspy, nogi wymówiły posłuszeństwa mu i znurzał łepek w limoniadzie!...
 — Zkądżeście go wyciągnęli?
 — Niedaleko...
 Dowiedźcież się tedy moje dzieci, odrzekł Adryan skacząc do czółna — że