Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No11 part04.png

uśmiechem, podając mu rękę, którą pochwycił i okrył gorącemi pocałunkami.
 — O! jakże się cieszę serdecznie! — wykrzyknął radośnie — nie myślałem, że mnie może spotkać kiedykolwiek szczęście podobne... I dodał z uśmiechem: bo nie wiem nawet imienia anioła, któremu winien jestem to szczęście.
 — Na imię mi Klara.. nazywam się Gervais...
 — Klara... prześliczne imię... Ja jestem Adryan Couvreur...
 — Adryan... prawdziwie ładne imie!
 — Więc panno Klaro, pozwalasz mi pani żywić nadzieję?..
 — Pozwalam.
 — Pozwalasz mi pani także widywać cię jak najczęściej?...
 — Często nie... ale czasami...
 — U ciebie?
 — Nie... to niepodobna...
 — Dla czego?
 — Bo skoro chcesz, żebym została twoją żoną, potrzeba, aby przed naszym ślubem nikt nie mógł nic na mnie powiedzieć złego, ani źle pomyśleć nawet...
 — Więc jakże się będziemy widywać?...
 — Wychodzę z magazynu o dziewiątej, przyjdź czasami odprowadzić mnie do domu, pod warunkiem jednak