Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1889 No10 part08.png

 Spiący nie poruszył się wcale.
 — Proszę pana... proszę pana... — powtórzyła głośniej.
 Spiący poruszył się, wyciągnął, ziewnął głośno i przewrócił się w drugą stronę.
 Klara Gervais poznawszy kto to, wydała okrzyk zdziwienia połączonego z przestrachem i cofnęła się w tej chwili
 — Leopold ze swej strony poznał sierotę i zerwał się na równe nogi, jakby sprężyną podjęty..
 — Ty, ty, tutaj?... wołał idąc ku przybyłej krokiem chwiejnym i niepewnym, bo nie wytrzeźwiał jeszcze zupełnie.
 Ty!... Czy to możebne?... Czy to prawdą... że to ty jesteś?...
 Tak panie to ja!... odrzekła Klara głosem drżącym trochę... Dzwoniłam do kraty; ale nikt do mnie nie wyszedł. Wołałam w przedpokoju, ale nie otrzymałam żadnej odpowiedzi i otworzyłam te drzwi... Przychodzę z magazynu i pragnę widzieć się z panią Juaną...
 — Juana wyszła... zabełkotał Leopold — pojechała czółnem... Nie wiadomo kiedy powróci... ale niech nie wróci jak najdłużej, bo by mi przeszkodziła rozmowie sam na sam z tobą mój ideale...
 — Ja z panem nie mam nic do mó-