Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No294 part07.png

 — Bardzo dobrze... niech pani raczy wybrać sama.
 Pani Thouret wzięła pudełko z pułki, postawiła je na stole i wydostała kolekcyę koronek najdelikatniejszych.
 — Wspaniałe!... zawołała Lucyna, wspaniałe, na prawdę wspaniałe...
 — Przypatrz się pani temu gatunkowi... zauważyła modystka — cena dwa tysiące franków... Dzisięć metrów wszystkiego... Czy nie prawdziwie piękna — co?.. Dla pani pół trzecia metra wystarczy.
 — Stanowczo nie!... zawołała młoda kobieta, odsuwając koronkę wabiącą. Byłoby wierutnem głupstwem płacić taka olbrzymią cenę za kapelusz... Wezmę te dwa ostatnie, które przymierzałam przed chwilą. Są eleganckie i bardzo mi w nich do twarzy... Odeślij mi je pani dziś wieczorem.
 — Mogę jutro dopiero, proszę pani...
 — A dla czego nie dziś zaraz?...
 — Obywam się ciągle jeszcze bez pomocnicy w magazynie, a pracownice mają do wykończenia roboty bardzo pilne.
 — Jakto — zapytała Lucyna, siadając dla wypoczęcia w rogu przy kominku — nie przyjęła pani dotąd nikogo na miejsce panny Maryi?
 — Nie, łaskawa pani!... to tak trudno