Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No291 part11.png

 — Zakochałeś się zatem nieodpowiednio... Może w mężatce... i mąż zazdrośnik...
 — Nie.
 — Może w kobiecie, która nie rozumie uczucia bez pieniędzy.
 Adrian wzruszył ramionami.
 — Czyż bym zdolnym był kochać taką, — odrzekł pogardliwie. — Czyż bym się zgodził na miłość kupioną, gdybym nawet miał czem płacić za nię?..
 — No więc w kim że u licha?.. W panience uczciwej, dobrze wychowanej, której ci odmawiają.
 Couvreur zaprzeczył głową.
 — Ani jedno, ani drugie, ani trzecie...
 — A niech mi kot wygryzie język, jeżeli nie bredzisz mój stary...
 — Mówiłem wam, że zwaryuję... więc może już zwaryowałem... — odezwał się Adrian. — Tę, którą kocham, spotkałem na ulicy. Dziewczątko to słabe, blade, drzące z zimna w leciutkiem ubraniu, oznaczającem wielki niedostatek, nędzę, cierpienie... Odtąd nie widziałem jej więcej...
 — Trzebaż ją było zobaczyć do licha...
 — Zobaczyć?.. A jakim że sposobem?.. kiedy nie wiem ani gdzie mieszka, ani jak się nazywa...