Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No290 part16.png

 — Nie miałaś pani okazyi pomówienia z Klarą? — zapytał młodzieniec żałośnie.
 — Mówiłam jej... mówiłam wszystko, co można było powiedzieć — odrzekła odźwierna.
 — I nie zrobiło to żadnego na niej wrażenia?
 — Przeciwnie, zrobiło, ale bardzo złe... Oziębiło to nawet moje z nią stosunki.
 — Nie zrozumiała, że się chcę z nię ożenić?
 — Nie wierzyła ani słowa...
 — A to jednakże szczera prawda... Ja się z nią ożenię... daję na to najuroczystsze słowo.
 — Kiedy?
 — Skoro tylko dojdę do pełnoletności i będę się mógł obejść bez zezwolenia ojca...
 — Tra la... la la... piękna lala... tymczasem radbyś bałamucić małą... Znamy my się dobrze na tem... Za parę tygodni, albo za miesiąc w trąbę ją puścisz!... Wszyscyście licha warci, wszyscyście hurtem łajdaki! Doskonale mała robi, że ani nie chce o panu słuchać. Ja na jej miejscu to samo bym zrobiła.