Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No287 part02.png

 — Jeżeli pani wiesz jaki sposób — to powiedz mi go co prędzej.
 — Widzisz, moja koteczko, nie trzeba nigdy sądzić z pozorów. Myśmy bardzo źle sądziły o pewnym człowieku młodym...
 — O! pani! — przerwała Klara, której blada twarzyczka zaczerwieniła się mocno, — pani, mam nadzieję, że niezechcesz mi mówić o nim?...
 — Dla czegoby nie moja droga?...
 — Bo ja nie chcę nic o nim słyszeć... Pani znasz moje postanowienie.
 — Ba! postanowienia się zmieniają i twoje właśnie się zmienią...
 — Nigdy a nigdy!...
 — No, no! niechno ci najpierw opowiem to co chcę powiedzieć... W każdym razie wysłuchanie mnie, nie zobowiązuje cię do niczego, ale muszę powiedzieć ci...
 Klara zwiesiła główkę z rezygnacyą osoby, która musi się poddać losowi.
 Stróżka zaczęła:
 — Był u mnie ten biedny młodzieniec podczas gdy chodziłaś za robotą... przed chwilą dopiero odszedł... Oczy miał pełne łez mówiąc o tem jak cię kocha, jak ubóstwia...
 — I zapewne prosił panią abyś mi to powtórzyła...