Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No286 part12.png

 — Powinnaś... powinnaś moja panno... przerwała odźwierna... Kładę oto dwa nakrycia i nawet czysty obrus dla większego honoru...
 Sierota była bardzo głodna.
 Nie dała się długo prosić. — Kiedy rozgrzewała zmarznięte nogi, porwał ją kaszel suchy.
 — Stróżka stawiając talerze spoglądała z pod oka na Klarę i myślała sobie:
 — Jeżeli jej się zaraz nie polepszy, to za jakie trzy miesiące, pochowają z pewnością biedne dziecko...
 A potem napełniwszy talerz po brzegi rzekła:
 — No koteczko, chodź, siadaj i zajadaj...
 Klara siadła zawstydzona.
 — Czy znalazłaś robotę u swej dawnej pryncypałki? zapytała, ażeby podtrzymać rozmowę.
 — Niestety! nie... Wzięła już inną na moje miejsce... Znalazłam zajęcie na wysyłkę... z płacą taką małą, że prawie się zabijając zdołam zaledwie trzydzieści sous na dzień zarobić...
 Ah! miłosierdzie Bozkie!.. Czyż te możebne?...
 — Tak jest moja pani!...