Strona:PL Wielki los by X de Montépin from Dziennik dla Wszystkich i Anonsowy Y1888 No282 part03.png

ko, że pan nie znasz go wcale... On nie jest zdolnym do czegoś podobnego, bo to człowiek bez serca, bez duszy, zimny i zakamieniały!..
 — Poczucie zbliżającej się śmierci zdolne jest skłonić do upamiętania.
 — Każdego tylko nie jego... On... nie, nigdy a nigdy...
 — Boję się aby pani nie żałowała tego surowego sądu.
 — Czy więc hrabia de Rhodé złożony jest ciężką chorobą, czy inne jakie przytrafiło mu się nieszczęście?.. — zapytała żywo Paulina.
 — Nie ma go już na świecie.
 Niewidoma zerwała się na równe nogi.
 — Nie żyje!.. — zawołała, — nie żyje!..
 — Tak.
 — Więc to list, który pan otrzymałeś przyniósł panu tę nowinę?.
 — Tak jest, — odpowiedział notaryusz pan David.
 — I z tego listu dowiedział się pan o jego upamiętaniu!.. Więc naprawdę żałował niegodziwości, jakiej się dopuścił, gdy mi porwał córeczkę moję lat temu szesnaście!.. Nie obchodziła go nic rozpacz moja, nie wzruszały go wcale prośby moje... wydarł mi bez litości kochaną dziecinę moję, której po dziś dzień opłakuję!..