Strona:PL Waleria Marrené-Mężowie i żony 390.jpeg

zadaniem. Dziewczyna obdarzona bystrą intelligencyą, pracująca z zapałem i nieodrywana od nauki żadną inną myślą, rozwijała się jak kwiat w przyjaznych warunkach, czyniąc na każdem polu szalone postępy zdumiewające nawet jej nauczycieli.
 Powoli też znikła chorobliwa bladość jej cery, apatya ruchów przekształcała się w swobodną żywość, z jaką dopełniała ochotnie rozlicznych obowiązków. Ksawera wstając razem ze słońcem, znajdowała czas na wszystko; ona dopomagała matce w gospodarstwie domowem, utrzymywała ład w mieszkaniu które za jej staraniem wyglądało skromnie ale schludnie. Ruch fizyczny rozwijał jej ciało, jak wiedza rozwijała umysł, utrzymując pomiędzy jednem a drugiem czerstwą równowagę.
 Przez kilka miesięcy urosła znacznie, kibić jej się wypełniła, rysy zaokrągliły. Jak motyl co wykluwa się z gąsiennicy, tak ona z dziecka przeistaczała się w kobietę, tem piękniejszą, im mniej sama zwracała na siebie uwagę. W własnem przekonaniu, ona była zawsze tą brzydką, niezgrabną Ksawerką, nad którą matka z przyja-