Strona:PL Wacław Potocki-Wojna chocimska 063.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

ta ludzkiego, a nikędy nie zagrzawszy miejsca, renunciavit[1] i koronie naszéj i tandem viso funere suo intelliget se mortuum esse. Quid tunc homines timuerint, quae senatus trepidatio, quae populi confusio, quis regni motus, in quam arto salutis et exitii fuerimus confinio, neque mihi scribere vacat neque si vacaret, possem[2], świadczą związki, konfederacye, przysięgi, któremiśmy się na wszystkie przeciwności uzbroili, żebyśmy commune periculum concordia propulsare[3] mogli, a jako żółw nie dba na muchy w swojéj zawarty skorupie, takąśmy się i my byli wzajemną zasklepili zgodą, żeśmy się ab extra[4] od wszelakich impetitij spodziewali immunitatem[5]; aż vallus vitem decepit[6], aż oniż sami, którzy hunc nexum, hanc copulam[7] kleili, widząc, że tarda sunt quae in commune consulunt; privatam gratiam statim mereare; statim recipias[8], wypadli nam z tego sklepienia, pejerarunt[9] i Bogu, i ludziom nie strzymali wiary: zabrawszy od różnych konkurentów na swoje i nasze kreski, nundinabantur libertatem nostram[10], jedni Niemcom, drudzy Francuzom, winem zaswojone obiecując afekty szlacheckie: czego się cum irrisu[11] napatrzyli cudzoziemcy, i przyznali, że nie u nich tylko panuje w sercach łakomstwo. O regnum venale, et si emptorem invenerit, brevi periturum[12] jako niekiedy o Rzymie mówił Jugurta! Napatrzyliśmy się i my a longe, cum irreparabili stanu szlacheckiego labe[13], kiedy jako złodzieje w targ uwijali się oni dopiéro zelanci, którzy tak bardzo promovebant[14] jurament konfederacyj. Dominum cum auro accipere parati, prostituendo venalem eloquentiam. In alto libertatis Polonae piraticam exercentes. Auri sacra fames, quo non mortalia pectora cogis![15]

  1. zrzekł się.
  2. w końcu zobaczywszy swój pogrzeb zrozumie, że już umarł. Jak się wówczas lękali ludzie, jak drżał senat, jak naród był w popłochu, jakie zamieszanie w kraju, w jak szczupłym byliśmy obrębie między ocaleniem a upadkiem; o tém ani mam czas pisać, ani gdybym miał, nie mógłbym.
  3. wspólne niebezpieczeństwo zgodą odeprzéć.
  4. zzewnątrz.
  5. napadów... zabezpieczenia.
  6. podpórka opuściła winną latorośl.
  7. ten związek, tę spójnię.
  8. późno otrzymuje się nagroda za to, co się dla dobra publicznego robi; a na prywatną wdzięczność jak tylko zasłużysz, zaraz ją odbierzesz.
  9. złamali przysięgę.
  10. frymarczyli wolnością naszą.
  11. z szyderstwem.
  12. o królestwo sprzedajne, zaginiesz niebawem, jeśli tylko kupca znajdziesz!
  13. oddawna... z niepowrotną... klęską.
  14. popierali.
  15. gotowi przyjąć pana wraz ze złotem, wystawiając na targ przedajną wy-