Strona:PL Vicente Blasco Ibanez-Wrogowie kobiety 204.jpeg

wszystkie zresztą. Zapewniła mię, że pan zrozumie natychmiast, o co chodzi.
 Michał skinął twierdząco. Oczywiście, że rozumiał! W tej chwili życzył, aby Nowoa opływał w pomyślności wszelkie. Gdyby nie znał jego dumy i skrupułów, byłby mu pełnemi garściami sypnął wszystkie pieniądze, jakie były w domu. Lecz skoro to było niemożliwem, życzył przynajmniej, aby ta Walerja, którą miał za osóbkę ambitną, stała się godną umilić życie profesora. Czuł w sobie taki optymizm, że gotów był zmienić swój sąd o niej i przyznać jej wszystkie cnoty. Toledo wrócił i książe, który pragnął podobać się profesorowi, zaczął mówić o oceanografji. Zbyteczne pochlebstwo. Nowoa wahał się w swych odpowiedziach. Spieszył: oczekiwano nań... Pewno Walerja potrzebowała wiedzieć bezzwłocznie o rezultacie swego posłannictwa. I książe odprowadził go aż do bramy z wylaniem wszelkiej serdeczności. Powinien często odwiedzać willę Sirena: był jedynym wiernym przyjacielem. Jaka szkoda, że nie chciał tu mieszkać, jak ongi.
 Gdy Lubimow pozostał sam, udał się do swych apartamentów na pierwszem piętrze. Bał się, aby pułkownik nie odgadł jego radości. Uczucie triumfu mieszało się do szczęścia pierwszej chwili.
 Teraz widział jasno. Alicja pragnęła powrócić, gdyż znów czuła się przez niego pociągnięta. Dlatego porucznikowi niemal zamknęła dom, w którym czuł się, jak u siebie, temu dwa tygodnie.
 To była pierwsza chwila jego szczęścia. Ale przyszła troska. O której ma się zjawić na miejscu wyznaczonem? Ponieważ nic bliżej nie określono, musiała to być godzina ich ostatniego spotkania przed drzwiami Ś-go Karola. Ale wreszcie pomyślał, że profesor zapomniał o tym szczególe i stawił się na umówione spotkanie dużo wcześniej. Przebył trzy godziny w gorączkowem oczekiwa-