Strona:PL Vicente Blasco Ibanez-Wrogowie kobiety 149.jpeg

cyfr, aby pobiec do Kasyna, z oczami zaspanemi, bez troski o swą tualetę, tak jakby jej pilno było wyprobować jakąś zadziwiającą kombinację, którą wymyśliła.
 Ilekroć ją spotkał, książe z dziecinną chytrością wspomniał o jej synie i w ten sposób odrywał ją na chwilę od jej halucynacji i trosk gry.
 Pokazał jej któregoś popołudnia telegramy i listy datowane z Madrytu, Paryża i Berna. Królowie i ministrowie zajęci byli poszukiwaniem śladów zaginionego lotnika. Berlin nawet przyrzekał, za pośrednictwem neutralnej ambasady, odnaleść tego młodzieńca w obozach jeńców. Prawdopodobnie znajdował się w Polsce, w obozie represyjnym.
 Alicja poczęła liczyć godziny z niecierpliwością, tak jakby pożądana wiadomość miała lada chwila nadejść.
 — Zobaczysz, jak będę inną w dniu, gdy z całą pewnością wiedzieć będę, że żyje. Już cię nie będę nudziła smutkami memi, inną kobietę znajdziesz we mnie.
 I w istocie jej uśmiech, jej obiecujące spojrzenie pozwalały mu odnaleść tę Alicję, która z nim spacerowała po ogrodach Monaco.
 Gdy sam pozostał, własne smutki go obległy. Miał wiadomości z Rosji przez uciekinierów, którzy schronili się przed prześladowaniem bolszewickiem. Ci co zarządzali jego dobrami zostali aresztowani. Pałac jego służył jako rezydencja dla komitetu bolszewickiego. Kopalnie unarodowione zostały, chociaż w nich nie pracowano. Ziemię rozdano. Obskurne osobistości, dawni handlarze napojów alkoholowych, zajęli jego kamienice, nie bardzo wiedział, jak. Do tych wieści niepokojących dla jego przyszłości, przybyły inne, raniąc jego najdroższe wspomnienia. Wielka dama dworu, którą kochał niegdyś gorąco, teraz sprzedawała pisma na ulicy. Inna, bardzo elegancka, tworząca dawniej modę w Petersburgu, zmuszona była śnieg zamiatać. Miała