Strona:PL Vicente Blasco Ibanez-Wrogowie kobiety 037.jpeg

 Uczuła nagle potrzebę dłuższego pobytu w Londynie i zgodziła się wyprawić syna samego w podróż po Europie, o co się dopominał.
 — Jesteś już mężczyzną; wkrótce skończysz czternaście lat. Jedź. Nie oglądaj się na wydatki. Nie zapominaj nigdy, żeś książe Lubimow. Pułkownik towarzyszyć ci będzie. Będzie twym adjutantem, tak jak był adjutantem twego ojca.
 Michał Fiodor rozpoczął podróż swą od Hiszpanii. Chciał poznać kraj ojca swego. Toledo uważał za konieczne okazanie pewnego niepokoju. Pułkownik karlista, który odmówił korzystania z amnestji, i nie ukorzył się przed dynastją panującą! Ale spędzili trzy miesiące w Hispanji i zauważono ich tylko dzięki ich sutym napiwkom. Coprawda Toledo unikał swych dawnych kolegów. Uważał już siebie jako należącego do innej sfery.
 Gdy Michał Fiodor uczuł, że słabnie jego zapał do walk byków, opuścili Hiszpanję i udali się do Rosji. Książe zabawił tam rok, zwiedzając bliższe swe posiadłości i zawierając znajomość z rodziną i przyjaciółmi matki. Pułkownik rozprawiał o wojnie z kilku generałami, który go powitali jako równego sobie. Czyż nie był towarzyszem i adjutantem Saldany?
 Dawne przyjaciółki księżny Lubimow zakomunikowały jego synowi nowinę nieoczekiwaną. Matka jego zamierzała poślubić angielskiego szlachcica: pisała do cara, prosząc o jego przyzwolenie. Wiadomość ta zrobiła wrażenie tylko na Michale. Czas ekscentrycznej Nadiny przeminął. Dziś nie interesowała już nikogo. Inne młode księżniczki zajmowały uwagę jeszcze głośniejszemi awanturkami.
 Młody człowiek, wróciwszy do pałacu Lubimowów, znalazł matkę już po ślubie ze szkockim szlachcicem, lecz wciąż księżną, jak dawniej.