Ta strona została uwierzytelniona.
By kiedy rozrzewniły kogo w taki sposób,
W jaki smuci płaczącej wierzby szmer ochotny,
Skrywającej grobnicę tego w swoim cieniu:
„Który kochał swobodę, wiek sterał w więzieniu,
Który żył dla miłości i umarł samotny”.
w Orenburgu, d. 16 lutego 1836 r.
DO ALBUM.
Módl się, aby to szczęście, które istność Twoja
Wzbudza w duszy lubiącej i sama je dzieli,
Jako dar woli Bożej żywili anieli —
Jak chwałę Jego — Bogarodzica dziewoja!.
Módl się, aby ta boleść, którą istność Twoja
Wzbudza w duszy lubiącej, sama się rozdzieli,
Stała się Niebieskiego zaczątkiem pokoju
Ku wybawieniu ziomków, krewnych, przyjacieli.
DO ALBUM BIAŁORUSINKI.
Wdzięki Polki, co nie więdną:
W domu panią jest oszczędną,
