krwią żywą spłynęły narody,
omyj się we krwawej jusze.
Jawny lęk porywa dusze,
my w grzechu, we krwawej jusze
przez Noc płyniemy w niemocy,
słabniemy, słabniemy, słabniemy.
Pochodnia i Swiatło gaśnie.
Na Gody was wiodę, na Gody,
oto Swiatło, pochodnia co gaśnie;
oto Swiatło serca utajone
żywym już ogniem rozjaśnię,
będzie Swiatło żywe dopełnione.
Ogień zanieca na łodzi!
chce spalać desek pokłady,
do Zagłady dąży, do Zagłady.
1. Co czynisz proroku, klęski,
2. czyn-ogień zanieca w łodzi,
3. trupy w ogniowej powodzi,
powiedzie hetman zwycięzki;
4. Co czynisz proroku klęski!
Umarłe! Smierć was odrodzi!
zapalam desek pokłady,
dopełnię dzieła zagłady.
Zagładą grozi, zagładą, — —
ogień się ima łodzi!
O patrzcie, u steru pokładu
Smierć, Smierć ster wodzi!!
