Strona:PL Stanisław Wyspiański-Legion 074.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
CHÓR.

dawniej u litewskich rozdołów
śpiewywał w rusalne gody, —
o młody, weselny młody,
odbiegłeś od litewskieh rozdołów


STARZEC.

dawniej na świątalne gody
szedł w mroczne ostępy leśne,
weselniki pozdrawiał rówieśne, —
o młody, weselny młody,
odbiegłeś weselnych rówieśnych,
odbiegłeś Godów leśnych,
odbiegłeś kamiennych stołów


CHÓR.

O patrzcie, Słońce w grób wiedzie,
do krzyża rwie się spragniony,
szaleństwem Krzyża szalony


STARZEC.

o patrzcie, On stoi na przedzie,
on przed wszystkimi narody,
on z chorągwią w dłoni, on chorąży


CHÓR.

Szaleństwem krzyża szalony,
do krzyża rwie się spragniony,
po śmierć niechybną dąży


GUŚLARZ.[1]

O Słońce, palący Boże,
zapalisz łuny czerwone,
zapalisz łuny ogniowe.


  1. Przypis własny Wikiźródeł Wszystkie warianty nazwy postaci zastosowane druku zostały zachowane (Guślarz, Guślar, Guslar).