Strona:PL Stanisław Wyspiański-Boleslaw Śmiały 39.jpeg

  rumiany raz, to bladszy;
  gdzież twoi są drużbowie,
  że nie śpiewają w kole — ?
  Rękę waży przy czole, —
  Czyli znak umówiony, —
  Gwar czynią dworzanowie;.....
  Ty w dziewczynę wpatrzony,
  chcesz, by ona wprzód piła;
  nie wiesz, jakoś zdradzony;
  królów-brat chce korony,
  Śmierć puchary pełniła,
  Śmierć legowisko ściele.
  Strzeż się synu orlika,
  na krakowskim zamku wesele.

 4.   „Pij słodki miód, ty miła,
  byś ze mną długo żyła;
  milszaś mi nad korony,
  Miłość puchar pełniła,
  już legowisko ściele,
  pamiętasz, jakoś śniła,
  na krakowskim zamku wesele.

 5.   Cóżto, jak lektwarze
  męty były w pucharze,
  i dreszcz mię słodki bierze — — ?
  Daj usta moja miła,
  cóżeś się pochyliła,
  cóż bladość na twej twarze — — ?
  Miłość puchar pełniła,
  Miłość łoże nam ściele,