Strona:PL Stanisław Witkiewicz-Na przełęczy 028.jpeg

mentów rżniętych wewnątrz, wszystko prawie ma ten sam charakter linii przecinających się pod dość ostrym kątem.

drzwi.  Tylko łukowato wygięte drzwi wchodowe wyrywają się z ogólnego charakteru, i stanowią całość odrębną, niezależną — oryginalną i pełną.
 Wydają się też jakby osobną zkądeśinąd przyniesione, i wstawione między dwa zręby ścian, bez względu na związek organiczny z niemi.
 Tu, w Zakopanem, są one najbogaciej rozwinięte i wykończone. Im dalej, ku Krakowowi, tem bardziej zaciera się łukowata forma górnej belki; skracają się wiązania słupów; — same drzwi się rozszerzają, jak w Nowym Targu, i są umieszczone z boku chaty, — pod Krakowem zaś jako forma szczątkowa, zostało tylko łukowate wygięcie namalowane wapnem nad prostokątnemi drzwiami.
 Drzwi takie, rude od starości, ozdobione dziwnym ornamentem z pracowicie ostruganych kołków, wyglądających jakby jakieś znaki symboliczne na tle szerokich i gładkich balów, złączonych wrąbanemi w nie i wygiętemi w kształt rogów wiązadłami; z leżącemi u progu głazami, ze sterczącemi końcami belek — drzwi takie wydają się wejściem do jakiejś tajemniczej świątyni.