416 Gretser.—Gridel. libri 5. I. De ipsa S. Cruee in qua Redemptor noster obita morte nos redemit et de ejus adjunctis, II. De imaginibus S. Crueis, III. De appa-ritionibus S. Crncis, IV. De signo S. Crucis, V. De Cmce spirituali. b) Graecorum aucterum encomiastica monumentu graeco-latina de SS. Cruee. c) Mantissa ad tom. 1 de S. Cruee, in qua Disputatio de vino myrrhato et vasis myrrhinis. d) Apolcgia pro prima Christi Cruee, imagine et signo crucis. e) De S. Cruee lihri 5: I. De numismatibus crucigeris, II. De eipeditionibus crnciatis, III. Apologeticus _ pro iisdem cruciatis, IV. De nsn et cultu Crncis adversus haereticos, Danaeum, Hospinianum et Mar-bachium, V. Hymni et encomia metrica graecorum et latinorum in S. Crucem. f) Bortus S. Crucis, in quo: I. Acrostichides graeco-latinae Teterum iconomachorum et orthodoxorum in S. Crucem, II. Crux Schi-rensis cum notationibus, III. Crux Donawerdensis c. not., IV. Florilegium de S. Cruee. Wszystkie te rozprawy znajdują się w Opp. omnia, t. I— III włącznie. 2) De sacris et religiosis peregrinationihus libri 4, de catholicae Ecclesiae proeessionibus libri duo, ąuibus adjuncti de voluntaria Jlagellorum cruce, seu de disciplinarum usu libri 3 (Ingolst. 160 6 i w Opp. omnia t. IV i część t. V). 3) De festis christianorum et benedictionibus (Opp. t. V). 4) Apologia pro Gregorio VII, zbiór kilku dawnych pisarzy, do żywota Grzegorza VII się odnoszących, już osobno przez G'a, już w jego Controversicrum Rob. Bellarmini Defensio, Ingoistad. 1608 —1609, już też w Opp. omnia t. VI i ap. Mignę, Patrol. lat. 148. 6) Żywoty: N. Marji P. (Ingoistad. 1592), ś. Ignacego Lojoli (1599), Henryka ces., Kune-gundy i Othona (Divi Bambergenses, Ingolstadii, 1611), Filipa bpa z Eichstadt, Ryszarda, Wilibalda, Wunibalda, Walpnrgi (Ingolst. 1617), w Opp. omnia t. X. 6) Bistoria ordinis jesuitici, ib. 1594, Opp. t. XI. 7) O Lutrze kilka rozpraw, z tych jedna p. t. Inauguratio doctoris Bev. et Clar. Dom. Martini Morescii Poloni, in qua potissimum de Lutheri do-ctoratu et lutheranis doctoribus disseritur (1609),—i zbiór dawnych autorów, którzy pisali przeciw waldensom, w Opp. omn. t. XII. 8) Institu-tiones linguae graecae, grammatyka grecka w szkołach jezuickich pospolicie używana. Wydał nadto Yolumen epistclarum, quas Romani Pontificesr Gregor. 111, Stephan. 111, Zacharias 1 etc. miserunt ad principes et reges Francorum (Ingoistad. 1613), dzieła pojedyncze różnych Ojców Kościoła greckiego i łacińskiego, i w. in. Gridel, kanonik tytularny, missjonarz apostolski, dyrektor instytutu ociemniałych w Nancy, ur. 1801 r. w Brouville (depart. Meurthe). Napisał: Ccurs d'instructions religieuses ou Ezposition courte de la doctrine chretienne pour lectures du soir pendant la careme, suivi <Tun ezemple pour chaque jour, Lyon 1860, 2 v.; Instructions sur VEucharistie, ib. 1862; Instructions sur Tordre surnaturel et divm, ou deification de thomme par la grace, ib. 1861, 2 y.; Instructions sur la Penitence, ib. 1863; Instructions paroissiales sur le sacrement du Mariage, ib. 1858; Instructions sur les sacrements eń generał. Bapteme et Confrmation, ib. 1862; Instructions sur les Sacrements. Eitrtme onction et Ordre, ib. 1863; Soirees chretiennes, ex-plication du catechisme par des comparaisons et des exemples, ib. 1851 — 54; 2-e ód. 1856; 3-e ód. 1861, 6 V.; Instructions sur les certus chretiennes tt les peches capitauz, Nancy 1866, 4 v.; De tordre surnaturel et divin, Nancy 18 7J. X. W. K.
