Giraudeau.—Gisbert. 187 języki przełożone; między innemi i na polski, p. t. Historje i Przypowieści ks. Bonawentury Giraudeau i niektórych innych pisarzy, przełożone z francuzkiego na język polski przez ks. Pawła Rzewuskiego, Warszawa 1851. Podczas swąj choroby, G. powierzył ks. de Beaumont, arcybpowi paryzkiemu, dzieło L'evangile meditee et distribue pour tous les jours de iannee suicant la concorde des guatre ecangelistes. Arcybp powierzył to ks. Duquesne, ten wydał bezimiennie (w Paryżu 1 773—74, 12 v. in-12), po śmierci zaś arcybpa przyznał, że plaii i materjały dzieła samego zawdzięcza G'wi. Przekład polski tego dzieła, p. t. Rozmyślania ewangelii rozdzielone na wszystkie dni roku, idąc za zgodnością czterech ewangelistów, wraz z wiadomością o życiu księdza Diukena, przełożone na język polski przez J. (Szymanowskiego). Wilno 1844—4 9, 8 y. in-8. Cf. De Backer, Biblioth. GirouSt (czyt. Ziru) Jakób, ur. 1624 w Beaufort, w Anjou, do jezuitów wstąpił 1641 r., słynął jako znakomity kaznodzieja; um. w Paryżu 19 Lipca 1689 r. Zostały się po nim dobro kazania na adwent (Les faux pretextes du pecheur, ou le pecheur sans excuse, Tours 1700, 2 y. in-12) i na w. post (Sermons pour le Careme, Paris 1 704, 3 v. in-12), przedrukowywane kilkakrotnie, i ap. Mignę, Les Orateurs sacres t. XIII (Paryż 1845). Giry (czyt. Ziry) Franciszek, zak. minimów, hagjograf, nr. w Paryżu 16 35, f 1688 r. Z Bollandystów, z Surjusza i z ltibadeneiry ułożył Vie des Saints (l-e wyd. Paryż 1 681 — 82, 2 v. f.), mając w nióm przedewszystkióm stronę ascetyczną na uwadze. Dzieło to często było przedrukowywane. W naszych czasach ks. Paweł Guórin uzupełnił je wiadomościami o nowszych śś., o świętych czczonych w pojedynczych djecezjach, zwłaszcza francnzkich, dodał o publicznej działalności świętych, o ich pismach, relikwjach i t. p., i wydał p. t. Vie des Saints par le P. Giry, l-e wyd. 1858 — 59; 4-e 1862—65, 12 v. in-8, i in-12; 6-e wyd. p. t. Les petits Bollandistes Vies des Saints dapres les Bollan-distes, Surius, Ribadeneira le P. Giry les hagiologies et les propres de cha• que diocese et les travaux hagiograpliiąues les plus recents, Kar-le-Duc 18 70, 15 y. in-8 (w 15-ym tomie same indeksy). Tenże ks. Guórin wydał w skróceniu dzieło o. Giry: Vie des Saints pour tous les jours,. nouv. ed. abregee, refondue et continuee jusqu'a notre temps par P. Guerin (Bar-le-Duc 1861, 1 y.) i Vie des Saints, edition pnpulaire, mise a la portee de tous les Jldeles et augmentee de la vie des saints et bienheureux nouveaux (ib. 1860 — 61, 4 v. in-12). Gisbert (czyt. Żiber). I. Błażej, jezuita, ur. w Cahors 1657 r., wykładał w kollegjach literaturę i retorykę, potóm oddał się kaznodziejstwu. Um. 1731 r. w Montpellier. W literaturze zasłużył się dziełem 0 Wymowie chrześcjanskiej (Le bon gout de teloąuenee chretienne, par B. G. J., Lyon 1702; przedruk p. t. Ueloguence chretienne dans (idee et dans la pratigue (ib. 1715), o któróm ob. Balth. Gibert, Jugemens de savans sur les auteurs qui ont traite de la rhótorique, Paris 1713—19, t. III s. 410.-2. G. Jan, jezuita, ur. 1639 r. w Cahors, wykładał fi-lozofję i teologję w Tours, potóm w Tuluzie teologję przez lat 18; r. 1 703 został prowincjałem tuluzkim; f 5 Sierp. 1710. Napisał: Vera idea theologiae cum historia ecclesicutica sociatae, sice guaestiones juris et facti theologicae (Tolosae 1676), dzieło pomnożone nowemi dodatkami i
