122 Gerdil.—Gerlak. du Pontife romain dapres lea actes apostoliąues; Opuscules inedita du card. Gerdil, publies a Rome par le P. Vercellone et traduits par M. P. J. Douay, Paris 185 7; Nouveaux opuscules du card. G. publies pour la premiere fois, Rome 1852 (odbite z Analecta jurispontificii); Vie du bienh. Alexandre Sauli avec une notice sur tauteur, Paris 18 61; Eitraits inedita de la correspondance et des manuscrits du card. G. par Pierre Vachoux, Annecy 1868. (Hergenrother). N. Gereon i s i 8 towarzyszów jego, męczenników (10 Paźd. al. 24 Listop.). G. był dowódcą rzymskiej kohorty, która ok. r. 2 59 wezwana była z Afryki do Kolonji, aby w tamtych okolicach pomagała do uśmierzenia zamieszek. Z powodu święta pogańskiego, Gereon miał być obecny ze swoją kohortą uroczystości, przyczem polecono mu także złożyć bogom ofiarę. G. rozkazu tego wykonać nie chciał, dla tego kohorta jego była najprzód dziesiątkowana, a gdy i to nic nie pomogło, co do jednego wycięta. Stało się to na miejscu zwanćm „dworem mordu" (Mord-hof), w pobliżu dzisiejszego kościoła ś. Gereona. Kościół ten zbudowała ś. Helena z taką okazałością, że nazywano go kościołem złotych męczenników (ad aureos martyres). Z towarzyszów ś. G'a wymieniają tylko nazwiska śś. Wiktora, Kassjusza i Florencjusza. Martyrologium Romanum i Proprium Osnabrug. mówią o tych świętych, jako o nienale-żącycb do kohorty G'a. Niektóre stare martyrologja zaliczą ś. G'a i jego towarzyszów do legji tebańskiej. Podług Propr. Osnabrug. zaliczanie to jnst mylne, ale wytrwałość w wierze tej kohorty dala okazję cesarzowi Maksymianowi do poszukiwania i tępienia żołnierzy cbrześcjańskich w wojsku. D. 24 Listop. 1121 r. odszukano relikwje ś. G'a. Należy on do tak zwanych świętych smokowych (Drachenheiligen), jako zwalczający smoka poganizmu. Męczeństwo ś. G'a i towarzyszów opisane przez Melina nda, cystersa, f 1 227 r., ap. Surium, De SS. vit. 10 Octob., ap. Bolland., Autu SS. 10 Oct. V 3 6. Imentio et translatio martyris s. Gere-onis przez Rudolfa, opata z St. Trond, ok. r. 1121, ap. Surium op. c. 24 Novcmb. t. VI p. 574, ed. Colon. 1 575. Cf. Byaei Comment. praev. ap. Bolland. 1. c. p. 14.. et Auctarium ad Acta SS. Octobr. toroi V p. 19. (J. J.Kettler) Aurei martyres, das ist: Neu yergtlldter s. Gereon, mitsci-ner heil. Gesellscbaft, dereń Leben—und Marter-Platz Beschreibung, Coelln 1714. j\r. Gerlach Herman, ur. 21 Kwiet. 1 833 w Marsbergu, w Westfalji, uczył się w Bonn, w Tybindze, Monachium i Wrocławiu; wstąpił do seminarjum w Paderborn, r. 1857 został księdzem, 1 858 docentem, 1859 professorem prawa kościelnego w filozoficzno-teol. zakładzie naukowym paderborneńskim; r. 1869 kanonik katedralny i radca jeneralnego wika-rjatu w Limburgu. Napisał: Das Prdaentationsrecht, Regensb. 1855; Pa-derborner Diiicesan-Recht u. Diócesan-Verwaltimg, Paderb. 1860; 2-e wyd. ib. 1864; Logisah-jurist. Abhandlg ueber die Definition des Kirchenrechts, ib. 1862; Verhaltnis8 des preussischen Staates zu der kath. Kirche auf hirchenrechtlichem Gebiete nach den preussischen Gesetzen, ib. 1862; 2-e wyd. ib. 1 867; Lehrbuch des Kirchenrechts, ib. 18 68, 2-e wyd. ib. 1872. Gerlak, v. Gerlach (Gerlacus), kronikarz, czech, bliski krewny hrabiego Jerzego z Milewska (MUhlhausen, Miloricum), ur. r 1165. R. 1174 posłany do szkoły klasztornej w Wircburgu, ztamtąd przeniósł się ao nowozalożonego klasztoru w Selau (Siloe), był kapelanem opata Got-
