114 Gerard.—Geraza. Gerard, Hog., jeden z założycieli i pierwszy opat rycerskiego zakonu Ś.Jana Jerozolimitańskiego (ob.), ur. 1040 r. w Manosąue, w Pro-wancji. Podług niektórych nazywał się właściwie Tomaszem, albo Gerhardem T o n q u e. W czasie wojen krzyżowych udał się do Ziemi Św., wstąpił do hospicjum w St. Maria Latina, poświęconego pierwotnie i. Janowi Jałmużnikowi, a następnie ś. Janowi Chrzcicielowi, i tam, odznaczywszy się pobożnością i roztropnością, został przełożonym. Z poświęceniem pielęgnował biednych, chorych i ranionych, bez różnicy wiary, i przeprowadził zupełne oddzielenie hospicjum od zakonników w St. Maria. Tym sposobem został założycielem nowego zakonu. G. um. 1118 (u iligne'a błędnie 1120). Ciało jego przeniesiono na wyspę Rodus, a ztamtąd na Maltę; obecnie znajduje się w miejscu swego urodzenia w Prowancji, gdzie G. jest wzywany w czasie suszy. Gerard Jan, anglik, jezuita, ur. 156 4 r. ze znakomitej rodziny hrabstwa Lancashire. Do jezuitów wstąpił w Rzymie 15 Sierpnia 1 58 8 r.; wkrótce potóm udał się do Anglji, właśnie wówczas, kiedy Elżbieta naj-sroższe kary na katolików, a karę śmierci na kapłanów świeżo do kraju przybywających stanowiła. G. przez lat kilka zdołał się ukrywać , znaczną liczbę dusz do wiary katolickiej nawrócił, wielu innych w niej utwierdził i do wyższej doskonałości doprowadził. Schwytany potóm, osadzony w więzieniu, wycierpiał tortury (159 4). Z więzienia uszedłszy, jeszcze przez niejaki czas ukrywał się w Anglji z narażeniem życia, i pracował około zbawienia dusz; po umęczeniu o. Gameta (ob.) opuścił swój kraj; w Rzymie był penitencjarzem przy kościele ś. Piotra, później przełożonym kollegjum w Liege, ztąd udał się do Hiszpanji i wrócił jeszcze do Rzymu, gdzie przez ostatnie 10 lat swego życia pozostawał w kollegjum angielskiem. Um. 2 7 Lipca 103 7 r. Opis prac swoich i męczarni, jakie ponosił, zostawił po łacinie p. t.: „Narratio P. Joannis Gerardi de rebus a se in Auglia gestis." Z tego wyjątki wydał dr. 01iver w „Ca-tholic spectator" 1826 r. Angielski przekład całej autobjografji w czasopiśmie „The Month", z r. 1867 i 1868 t. VII s. 452; t. VIII s. 67, 194, 502; t. IX s. 70, 363, 509, 603; to samo po franc. w „Etudes religieuses", Paris 1868 t. II s. 602 i r. 1 869 t. III s. 110; po angielsku wydał J. Morris w dziele „The condition of catholics under James I"; na niemiecki przełożył M. Hoffmann p. t. „Memoiren eines Jesuiten, nsch dem Engl. des P. Morris S. J.", Freiburg i. Br. 1872; 2-e wyd. ib. 1879; polski przekład (przez ks. H. Kossowskiego) w Przeglądzie Katolickim, Warsz. 1873, i ztąd osobno p. t.: „Pamiętnik ojca Gerard wydany przez o. Morris" (z angielskiego); Warszawa 187 3. A'. W. K. Geraza. W Mat. 8, 28. Mar. 5, l. i Luc. 8, 26. 37. wspomniana jest regio Gerasenorum, położona nad morzem Galilejskiem (jezioro Ge-nezareth). Wulgata jest pod tym względem jednostajną i wszędzie ma .Gerasenorum" ; lecz tekst grecki ma raz rj -/cipa zoyj rep-feOTjyciy (Mat. I. c.), drugi raz laSap^ywy (Mar. Luc. 11. cc.). repfsaijyuy czyta się także w wielu rękopismach biblijnych, jako też w przekładach: koptyc., orrajau., etiopsk., syryjsk, gotyck. i stowiańsk.; a zamiast IaSaiijv&v (w Mar. i Luc.), rękopismy: B, C, M i przekłady: syryj. i persk.' mają lepamp^y. Pytanie więc zachodzi, o jakiej miejscowości tu mowa : o badara Gerasa, czy Gergesa ? |. Gadara, według Józefa Fiawjusza, 6J!a stolic, Perei (De bel. jud. IV 8, s), miastem ufortyfikowanćm
