Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.6 105.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Wystąpił problem z korektą tej strony.

96 Gengell.—Gennadjusz. exposita tractatibus, Pragae 17 14. Admiranda jansenismi tribus exposita tractatibus, Brunsberg 1715. Eversio atheismi, seu pro Deo contra atheos libri duo, ib. 1716. Gradus ad atheismum, ib. 1717. Admiranda Zwinglii et Calcini tribus exposita tractatibus, Pragae 1717. Censura prophetiarum de Romanis pontificibus, Leopoli 1724. Vindiciae Marianae innocentiae per enervationem propositionum 40, illibatae Conceptioni Dei Parentis adcersan-tium, ib. 172 5. De judicio particulari dissertatio multifariis comprehensa guaestionibus, — inter eas guaestio ultima est: An veritati consonet historia, quae refert, ąuemdam defunctum doctorem parisiensem pałam e feretro de-nunciasse, se in judicio particulari accusatum, judicatum et damnatumPro-baturgue narrationem illam veritati esse conformem, Leop. 17 25. Scruti• nium unicae veritatis in historia triplici. Scilicet de lapsu Sancti Papae 1 Marcelimi. De Sancto 2 Dionysio Parisiensi. Unusne idemgue est cum S. Dionysio Areopagita ? 3 De S. Gregorio Magno. Precibusne ille suis li-beravit ex inferno animam Trajani imperatoris f Leop. 1 725. De Con-stantino Magno primo christianorum imperatore Dissertatio multifariis guaestionibus comprehensa, Calissiil72 6 (cala rozprawa podzielona na 13 kwestji, z których pierwsze 12 obracają się około chrztu Konstantyna "W., gdzie i przez kogo był ochrzczonym i jaką wartość mają różne pod tym względem opinje). De immortalitate animae humanae veritas, propugnata et iUustrata, ib. 1727. Tractatus theologicus de judicio unioersali, necnon de signis ac rebus proiime antecedentibus judicium, item de rebus illud conseguentibus : I an, ubi et quando futurum judicium unw. II de signis et rebus proxime antecedentibus resurrectionem mortuorum et judicium. III de ipsa resurrectione. IV de adventu judicis et forma judicii ejusgue fine.. V de statu mundi et futura ejus conditione post judicium, Caliss. 1 7 2 7. De Passione D. N. Jesu Christi historia per guestiones et responsiones ex Patribus et theologis desumptas ilhistrata, ib. 1 7 2 7 (De Backer, Bibl.). Gengler Adam, ur. 1 799 wBambergu, tu i w Tybindze uczył się teologji, r. 182 2 został kapłanem i wikarjuszem w Lichtenfels, 1324 pro-fessorem lyceum wLandsłracie, 1828 professorem historji kościelnej i prawa kanonicznego w Bambergu, 1842 kanonikiem katedralnym, później członkiem konsystorza i dziekanem kapituły. Um. 1867. Napisał : Ueber das Verhaltniss der Theologie zur Philosophie, Landsh. 1826; Das Glaubensprincip der griechischen Kirche, etc., Bamb. 18 29; Von den Re-chten des Staates u. der Kirche in Bezug avf die Bildung des Klerus, Bamb. 1830; Die Verhandlungen der bayerischen Deputirtenkammer iiber die gegen die katholischen Geistlichen rorgebrachte Beschwerde, die Weige. rung der Einsegnung gemischter Ehen betreffend, Bamb. 1831; Auch ein Wort iiber Brenner's Schrift: Das Dogma etc. ib. 183 3; Die Ideale der Wissenschaft, ib. 1834; Kritik einer Kritik in einem Briefe an Dr. Drey, ib. 1835; De Ecclesia imisibili eademgue visibili dogma catholicerum acato-Ucorumgue expl., ib. 183 7, i wiele prac pomniejszych. Gennadjusz (GennadiusJ, kapłan marsylski, żyjący pod koniec w. V. Za przykładem Ś. Hieronima napisał historję literatury kościelnej p. t. De viris Ulustribus, v. De icriptoribus ecclesiasticis. G. pisał to dzieło ok. r. 4 80 (ob. Ebert, Gesch. d. christl.-lat. Liter., Leipz. 18 74 s. 42 7} 1 umieścił w nićm wiadomość o pisarzach, którzy żyli na zachodzie i wschodzie p0 ś. Hieronimie, a nawet dawniejszych, przez ś. Hieronima opuszczonych (np. o Jakóbie, bpie z Nisibis, c. I). Trzyma się po-