a r. 656 napotykamy go już jako arcybpa Bragi (Bracara). Um. w kościele, leżąc na popiele, ok. r. 665. Pochowany w klasztorze św. Piotra w Montella, zkąd ciało jego przeniesiono do Kompostelli. Żywot F’a opisał Walery, opat kompluteński, czy jakiś inny, zawsze jednak F’wi współczesny autor, ap. Mabillon, Acta ss. ord. s. Bened. saec. II p. 581; ap. Bolland. Acta Sanct. April II 430. (Fritz). N.
Frusius (Des Freux) Antoni, jeden z pierwszych towarzyszów św. Ignacego Lojoli. Ur. w Chartres, w początkach XVI w.; człowiek wszechstronnie wykształcony, biegły w teologji, medycynie, prawie, doskonały matematyk, muzyk, do tego i wiersze łacińskie układał z łatwością, biegle władał językiem greckim. Był proboszczem na parafji, gdy sława św. Ignacego pociągnęła go do Rzymu. Przyjęty do nowo powstałego zakonu (1541 r.), był przez niejaki czas sekretarzem św. Ignacego; spełniał potem inne urzędy zakonne: w Messynie pierwszy uczył języka greckiego; w Rzymie wykładał Pismo św.; um. 25 Paźdz. 1556 r. Oprócz wydania M. Valerii Martialis Epigrammata ab omni rerum obscoenitate verborumque turpitudine vindicata (Rom. 1558 i często przedruk.), przełożył z hiszp. na łac. Ćwiczenia duchowne św. Ignacego (Romae 1548), ułożył Summa latinae syntaxeos (ib. 1556), De utraque copia verberum et rerum praecepta (ib. 1556), Epigrammata in haereticos (Coloniae 1582) i in. Ob. De Backer, Biblioth.
Fryburg badeński (Freiburg im Breisgau, Friburgum). Arcybiskupstwo fryburgskie ustanowił Papież Pius VII 16 Sierp. 1821 r. Do tego arcybiskupstwa należą biskupstwa: Rottenburg, Moguncja, Fulda i Limburg. Do Fryburga należą katolicy w. ks. Badeńskiego i dwóch księstw Hohenzollern: Sigmaringen i Hechingen; do Rottenburga katolicy królestwa Wirtembergskiego; do Moguncji katolicy w. ks. Hessen-Darmstadt; do Fuldy katolicy księstwa Hessen-Cassel i dziewięć parafji w. ks. Sasko-Wejmarskiego; do Limburga katolicy księstwa Nassauskiego i b. wolnego miasta Frankfurtu. Arcybpstwo fryburgskie, jako djecezja w w. ks. Badeńskiem, składa się z części dawniejszego biskupstwa konstancjeńskiego, z części biskupstw: strasburgskiego, spirskiego, wormskiego, würzburgskiego, bazylejskiego i regensburgskiego. Oprócz kapituły metropolitalnej, ma to arcybpstwo w Badeńskiém, w Hechingen i Sigmaringen 39 dekanatów, 801 probostw, 133 beneficja i 230 wikarjatów, a zatém razem 1,164 miejsc, z przywiązaną do nich pieczą dusz. Liczba katolików wchodzących w skład arcybpstwa w 1845 r. wynosiła, według urzędowej statystyki: w Badeńskiem 897,008, a w obydwóch księstwach 64,800, ma zatém razem 961,808. Pomiędzy nimi mieszkało 428,103 protestantów, 1,515 menonistów i 23,258 żydów. Ogólna liczba katolików pięciu djecezji, należących do arcybpstwa fryb. wynosiła w 1849 r. 2,250,000 dusz. Kapituła metropolitalna składa się z dziekana i 6 kanoników, a oprócz tego jest jeszcze 6 kapelanów metropolitalnych i 2 beneficjatów dla pieczy dusz i okazałości nabożeństwa. Metropolitalnym kościołem zrobił Pius VII parafjalny kościół Wniebowzięcia N. M. Panny. Jest to jeden z najpiękniejszych kościołów w Niemczech, w gotyckim stylu budowany. Podziwienia godną jest wieża tego kościoła, która z czworoboku przechodzi w ośmiobok, a ażurową, również ośmioboczną piramidą wysoko w powietrze wystrzela. Budowę tego kościoła rozpoczął książę Konrad z Zähringen r. 1122 do 1152, dokończył zaś budowy, wyjąwszy
