Jezusa podają wiadomość o nauczaniu św. Jana Chrzciciela (Mt. 3, 1. Mr. 1, 1. Ł. 3, 1), jako o pierwszej epoce życia Jezusowego. Wszyscy 3 rozpowiadają o tém, iż P. Jezus, po uwięzieniu Jana Chrz., rozpoczął nauczanie w Galilei (Mt. 4, 12. Mr. 1, 14. Ł. 4, 14. cf. 3, 19). Nauczanie to po miastach i wioskach Galilei doprowadzają aż do (ostatniej w życiu P. Jezusa) paschy, na którą udaje się On do Jerozolimy (Mt. 13, 1. Mr. 10, 1. Ł. 13, 22). Dzieje ostatniego tygodnia i dalsze, aż do Wniebowstąpienia, opowiadają zgodnie z Ewangelją św Jana, tak jednak, iż ta ostatnia Ewangelja jest uzupełnieniem synoptyków (Mt. 21, 1. Mr. 11, 31. Ł. 19, 29. Jan 12, 12..). Różnice co do treści między synoptykami są następujące: Marek nic zgoła nie ma o Narodzeniu, ani P. Jezusa, ani św. Jana Chrz., lecz zaczyna swoją Ew. wprost od tego, jak św. Jan na puszczy wzywał lud do pokuty. Mateusz poświęca dwa pierwsze rozdziały dawniejszym dziejom: opowiada genealogję P. Jezusa, Zwiastowanie przez Anioła o mającem nastąpić Narodzeniu Syna Bożego, szczegóły o samém Narodzeniu opuszcza, a przechodzi do pokłonu mędrców; mówi dalej o okrutnym rozkazie Heroda, o ucieczce p. Jezusa do Egiptu, powrocie ztamtąd i zamieszkaniu w Nazaret. Szczegółów tych żaden inny Ewangelista nie ma; nawet św. Łukasz, tak obfity w fakty przed Chrztem Janowym. Łukasz, przed przystąpieniem do publicznego życia P. Jezusa, po krótkim wstępie (1, 1—4) prowadzi czytelnika do domu Zacharjasza i Elżbiety, do świątyni, gdzie Zacharjaszowi zwiastuje archanioł o poczęciu syna; od tej chwili upływa 6 miesięcy, po czém następuje Zwiastowanie N. Marji P., odwiedzenie Elżbiety przez Marję, hymn Marji (Magnificat), narodzenie się Jana Chrzciciela, hymn Zacharjasza (Benedictus), edykt cesarski o popisie ludności, Narodzenie P. Jezusa w Betleem, zwiastowanie tej nowiny pasterzom i ich przybycie do Betleem, obrzezanie P. Jezusa, ofiarowanie Go w świątyni, szczegóły o Symeonie i Annie, pieśń Symeona (Nunc dimittis), powrót N. Marji do Nazaret, przybycie do Jerozolimy w 12-ym roku P. Jezusa, rozmowa Jego z doktorami w świątyni, znów powrót do Nazaret. Oto są szczegóły samemu tylko Łukaszowi właściwe, przez innych Ewangelistów nietknięte. — §. 15. Wziąwszy w rękę Synopsin evangelicam, widzimy 1-od wielką liczbę faktów z życia P. Jezusa, jednakowych we wszystkich trzech synoptykach. Tak Mt. 3, 3. Mr. 1, 2. Ł. 3, 4. — Mt. 8, 11. Mr. 1, 7. Ł. 3, 16. — Mt. 3, 16. 17. Mr. 1, 10. 11. Ł. 3, 22. — Mt. 4, 12. Mr. 1, 12. 13. Ł. 4, 1. 2. — Mt. 8, 1—4. Mr. 1, 40—45. Ł. 5, 12—16. — Mt. 8, 14—17. Mr. 1, 29—39. Ł. 4, 38—44. — Mt. 8, 23—28. Mr. 4, 36—41. Ł. 8, 23—25. — Mt. 8, 28—34. Mr. 5, 1—20. Ł. 8, 26—39. — Mt. 9, 2—8. Mr. 2, 3—12. Ł. 5, 18—26. — Mt. 9, 9—17. Mr. 2, 18—22. Ł. 5, 27—38. — Mt. 9, 18—26. Mr. 5, 21—43. Ł. 8, 41—56. — Mt. 12, 1—8. Mr. 2, 23—28. 1—4. Ł. 6, 1—9. — Mt. 12, 9—14. Mr. 3, 1—6. Ł. 6, 6—11. — Mt. 12, 22—32. Mr. 3, 23—30. Ł. 11, 14—23. 12, 10. — Mt. 12, 46—50. Mr. 3, 31—35. Ł. 18, 19—21. — Mt. 13, 1—13. 18—23. Mr. 4, 1—12. 25. 13—20. Ł. 8, 1—10. 18. 11—15. — Mt. 13, 31—32. Mr. 4, 30—32. Ł. 8, 18—19. — Mt. 14, 1—3. Mr. 6, 14—17. Ł. 9, 7—9. 3, 19. — Mt. 14, 13—21. Mr. 6, 32—44. Ł. 9, 1—17. — Mt. 16, 13—28. Mr. 8, 27—9, 1. Ł. 9, 18—27. Mt. 17, 1—13. Mr. 9, 2—13. Ł. 9, 28—36. — Mt. 17, 14—21. Mr. 9, 14—29. Ł. 9, 37—43. — Mt. 17, 22. 23. Mr. 9, 30—32. Ł. 9,
