Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.4 595.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
590
Elżbieta.

Cf. Montalembert, Monuments de l'histoire de s. Elisabeth de Hongrie, précédés d'une introduction sur l'état de l'art en France (Paris 1838 — 41 fol., ma 30 stalorytów z Overbecka, Müllera i in.). Obfitą nader literaturę o ś. E. znaleść można w Justi Elisabeth die Heilige (Zürich 1797, Giessen 1811, Marburg 1835). Cf. Potthast’a Biblioth. hist. s. 680 — 82 i Supplem. s. 142. — 3. E. z Schönau (E. abbatissa schönaugiensis), od dzieciństwa wychowywała się u zakonnic w Schönau, niedaleko Bringen. (Odróżniać należy ten klasztor od dwóch innych tegó nazwiska, z których jeden był pod Heidelbergiem, a drugi w Frankonji). Dostąpiwszy godności ksieni (abbatissa) w swoim klasztorze, tak świątobliwe prowadziła życie, że szczególne łaski Bóg na nią zlewał; miewała tam ona nadziemskie widzenia, w których ukazywał jej się sam Zbawiciel i aniołowie. Brat Elżbiety Egbert, v. Ecbert (1185), który był przełożonym pobliskiego klasztoru benedyktynów, opisał widzenia siostry, lecz przydał do nich własne objaśnienia. Elżbieta um. 18 Czerw. 1165. w 36-ym roku życia. Jedni nazywają Elżbietę świętą, inni błogosławioną, lecz uroczyście nie była ona kanonizowaną przez Stolicę Ap. Elżbieta miała napisać: l) Księgę o drogach Bożych; 2) o 11,000 dziewie kolońskich; 3) listy do rozmaitych osób; 4) list do ś. Hildegardy; 5) trzy księgi widzeń; 6) o Sakramencie ołtarza; 7) księgę przeciwko katarom, poświęconą bratu, który jeszcze będąc kanonikiem w Kolonji walczył przeciwko tej herezji. R. 1513 w Paryżu Jak. Faber wydał Liber trium virorum et trium spiritualium virginum (Hermas, Uguetin, Robert; Hildegarda, Elżbieta, Mechtylda), gdzie się znajdują Revelationes s. E. abb. Schön. auctore Rogero monacho Anglo in coenobio Fordano, ok. r. 1181 pisane. R. 1628 wydrukowano w Kolonji widzenia ś. Elżbiety i ś. Hildegardy: Revelationes ss. virginum Hildegardis et Elisabethae schönaugiensis ord. Bened., Col. Agrip. Klasztor w Schönau został zburzony przez protestantów 15 70 r. Ob. Bollandist. Acta ss. 18 Jun. III 607, i 21 Octobr. III 81. Nebe, Die heil. Elisabeth u. Egbert von Schönau, w Annalen des Vereins für nassauische Alterthumskunde, Wiesbaden 1866 t. VIII s. 157 — 292.(Werfer).