i Heracleopolis pahta, Tania, Thmuia (Themoi), Rhinocorura (Farma), Ostra-cine, Phacusa, Cassium, Aphnaeum, Hephaestum, Pantphtjsus (Bana), Bara (Bura), Thenneeus, Gerrha, Sela, Tamiathis (Damietta); w IV prowincji (Augus tam nica II): Lsontopolis, Athribis, Babylon (Misra, Kair), Buba-stua (Basta), Pharbaetus, Heliopolis, Scenae Mandrarum, ^ircAa, Cleopatris (Sersia, Arsione); w V prow. (Ar ca (1 i a, t>. H!ept a n orntis): Oxyrynchua, Heradea auperior, v. magna, Arsinoe (Fium), Aphroditopolis (Atfia), Memphis (Menuf), Clysma (Colzum), Nilopolis (Melicha), Cynopolie; w VI prow. (Thebais I): Ąntinoe, Hermopolis magna (Aszumin), Cusae (Cis), Lyco-polis (Siut, Osint), Hypsele, Antaeopolia, v. Antaeum, Panopotis (Eszmira, Ghe-mis), Oaais magna (Ouach), Apollinopołis parna (Kossie), Trimythis (Tere-nuthis, Taranut); w VII prow. (The bais II) bpstwa: Thinis, v. Plolemais, Koptos (Keft), Tentyra (Denderah), Hermontis (Erniont, v. Harment), Dio-spolis, v. Thebae (flou), Latopolis (Asna, v. Esne), Ombos (Adfa, v. Edfu), Syene (Asowana, v. Assuan), Philae (Phla), Psynchus; w VIII prow. (Ly-bia I, v. Pentapolis): Plolemais Cyreuaicae, Śozysa, Cyrene (Cirvan), Teuchira (Arsinoe), Berenice (Hesperides), Barce, Krythrum, Hydrat et Palaebisoa, Olbia, Dystis; w IX prow. (Lybia II v. Marmarica): Dar-dania, Paraetonium (Ammonia), A ntipyrgua, Antiplira, Zygris, Zagylis (Augi-la), Marmarica, Lemnandum, Perioecis. Oprócz tego do patrjarchatu aleksandryjskiego należała Etjopja (której metropolja by ta Auxumz), prowincja Homerytów i Adule nad morzem Czerwonćm (Gams, Ssr. episc. s. 4 60... cf. Willach, Handbuch d. kirchl. Geogr. I 17 7). Dalsze dzieje i obecny stan chrześcjanizmu w E , ob. Enc. I 58, 139. Cf. Koptowie. Melchici. X. W. K. Eichendorff Józef, baron, ur io Marca 1788 r. w zamku Lubo-wiec pod Raciborzem, w Górnym Szląsku, uczył się (1805—1808) prawa w Halli i Heidelbergu, 1813 jako ochotnik wstąpił do wojska pruskiego; powróciwszy 1815 z wojny, został referendarzem królewskim w Wrocławiu, 1821 radcą w Gdańsku, 1824 radcą nadprezydjałnym w Królewcu, później w Berlinie, gdzie 1841 został tajnym radcą w ministerstwie wyznań, r. 1844 wyszedł ze służby, um. 26 Listop. 1 857 r. w Nissie. E. był jednym z najwięcej utalentowanych i najoryginalniejszych uczniów szkoły romantycznej, nazywa się też w literaturze niemieckiej „ostatnim rycerzem romantyki." Wiele jego pieśni przeszło w usta ludu. Początkowo pisał pod pseudonimem Florena. Zostawił, oprócz drammatów i romansów, wiele prac historyczno-literackich, pisanych ze stanowiska katolickiego. Z licznych prac jego wymieniamy: O moralnym i religijnym znacze-"iu nowstej romant. poezji tv Niemczech (Ueber die ethische u. religi ftse Bedeutung etc., Lpz. 184 7); Romans niemiecki u- XVIII w. w stosunku d* chrystjanizmu (Der deutsche Roman etc., ib. 1851); Ilist. jwebycznej literatury Niemiec, 2 cz. Paderb. 1856. Eichhorn Antoni, dr teologji, dziekan kapituły frauenburgskiej (djec. warmińskiej), itr. 1809 r. w Pissawie pod Seeburgiem, na kapłana wyświęcony 1832 r., przez 2 lata był kapelanem w Elblągu, poczóm odbywał jeszcze studja w Berlinie; od r. 1836 nauczyciel religji w gimnazjum w Brunsbergu, 1888 prof. egzegezy, potem prawa kan. i historji kośc. w liceum tamecznóm; 1851 kanonik, 186 6 dziekan frauenburgski, od r. 18 54 był wikarjnszem jeneralnym bpa warmińskiego; f 27 Lnt. 1869 r. we Frauenburgu. Według wyrażenia Krmland. Pastorał-Blatt
