Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.4 502.jpeg

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Wystąpił problem z korektą tej strony.

E Eadrner (Eailmertii, T. Edmerut), uczeń i towarzysz św. Anzelma (ob.), arcybpa kantuaryjskiego, benedyktyn klasztoru kantuar., potem bp * S. Andrews (Sancti Andreae), w Szkocji, od r. 111 7 (v. U20);r. 1124, «zy też wcześniej, zrezygnował bpstwo i wrócił do swego klasztoru, gdzie został przeorem; -j- r. 1137 (inni podają r. 1124). Napisał: 1) Fila 3. Anselmi cantuar. archiep. libri 2, ap. Bolland. Acta SS. 21 April.; osobno p. im. Fratris Edineri De vita s. Ans, Antverp. 1551, w Opera 3. An-telmi, uzupełnienie ap. Wharton, Anglia s. II 181. 2) Vita s. Bregwini archiep. cantuar. (f 762), ap. Wharton op. c. s. 184; ap. Bolland. i Aug. 3) Yita s. Dunstani archiep. cantuar; Epistoła de corpore s. Dun-»tani, ib. s. 211, i ap. Mignę, Patrol, lat. t. 159\ Liber de miraculis s. Dunstani, ap. Surium Vitae SS. 19 Maj. 4) Vita s. Odonis archiejt. cant. (f 961), pod im. Osberna, wyd. ap. Mabillon, Acta SS. ord. 3. Ben. saec. T s. 288; ap. Wharton 1. c. s. 7 8; ap. Bolland. 4 Jul. 5) Vita s. Os-waldi archiep. eborac. (f 992), ap. Wharton 1. c. s. 191. 6) Vita s. Wil-fridi archiep. eborac. (f 7 09), ap. Mabillon op. c. 3. III p. ! s. 196; ap. Bolland. 24 April. Żywot św. Lanfranka, arcyb. kantuar., znajdujący «ię u Bollaudystów pod d. 28 Maja, jest wyciągiom z I księgi następnego dzieła Eadmerowego. 7) Historia nocorum, sive rer. sui saeculi libri 6, zawiera dzieje Anglji z lat 959—1122, bardzo cenione, już to z' powodu dokumentów, jakie autor przytacza, już też dla poglądów; ed. Joan. Sel-den, Londini 1628 f.; przedruk w s. Anselmi opp. ed. Gerberon, Paris 1675 i 1721; ap. Mignę, Patrol, lat. t. 159. Przy tychże wydaniach dzieł św. Anzelma są jeszcze następujące pisma Eadmera: 8) Lib. de eiceUentia B. V. Mariae; 9) De 4 cirtutibus B. V. Mariae; 10) De bealitudine coe-iestis Patriae; 11) De s. Anselmi similitudinibus. Inne pisma E'a niewyda-le ob. Fabricii Bibl. lat. med. Cave, Hist. lit. II 20 9 adan. 1121. AT. W. K. Ebbo, arbp remeński (816—835 v. 840), pochodził ze stanu wło-ścjańskiego; jego rodzice mieszkali w jednym z majątków królewskich na prawym brzegu Renu. Był on mlecznym bratem Ludwika, syna Karola W., wychowywał się i uczył na dworze cesarskim, a z powodu pięknych przymiotów i wielkich zdolności wolnością został obdarowany. Ludwik, który go wysoko cenił, zaraz po objęciu rządów mianował E'a, poprzednio na kapłana wyświęconego, przełożonym nad archiwami, a 816 r., po usunię-«iu Gislemera od arbpstwa w Eeims, na godność tę popierał. Zostawszy arbpem, udał się za poradą Ludwika i zgodą Papieża do Danji, gdzie, przy współudziale Halitgara, wielu pogan nawrócił (82 2—824). Następcą jego w dziele nawracania był św. Ansgar, przy konsekrowaniu którego na arbpa hamburgskiego asystował także Ebbo (831); we dwa lata potóm E. do-