Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.4 374.jpeg

receptacułis egressae, conspectibus hominum peaesentantnr... Et hoc etiam credi potest quod aliąuando damnatis contingat, quod ad eruditionem hominum et terrorem permittuntnr viventibus apparere; aut etiam ad suffragia expetenda, ąuautum ad ilios qui in purgatorio detinentur.“ Tak rozumieć należy i pozornie przeciwne zdanie Tertuljana: Nulli animae omnino inferos patere, t. j. że dusza nie może podług upodobania opuszczać choćby na chwilę miejsca swego pobytu pośmiertnego. Augustyn św. przypuszcza takie fakty jako nadzwyczajną rzadkość i sam opowiada (De cura pro mortuis agenda) o św. Feliksie, że ten pokazał się mieszkańcom Noli w czasie oblężenia miasta. Św. Hieronim broni przeciwko Wigilancjuszowi pokazywania się świętych. Historją kościelna podaje nam wiele faktów takich apparycji. W ogóle pokazywanie się duchów, jak je uznają teologowie katoliccy, nie otwiera bynajmniej drogi zabobonom, ani nie pozwolą na zaniepokojenie umysłów, ponieważ przyznają je oni wyłącznie opatrznej woli Bożej. N.
 Ducpetiaux (czyt. Diukpetio) Edward, założyciel i jeneralny sekretarz belgijskich zjazdów katolickich, ur. 1804 w Brukselli, początkowo zajmował się adwokaturą, później wyłącznie oddał się dziennikarstwu. Czynny brał udział w walce o niepodległość Belgji; r. 18 s 2 został inspektorem wszystkich więzień i zakładów dobroczynnych w kraju. Na tem stanowisku przez 25 lat robił bardzo wiele słowem, pismem i czynem; r. 1857 złożył swój urząd, po zwycięztwie partji liberalnej, przeciwko której walczył nieustannie, jako jeden z najznakomitszych przywódców katolickich. Um. 21 Lipca 1868.
 Ducreux (czyt. Diukr/>) Gabrjel Marja, kanonik auxerski i orleański, ur. w Orleanie 2 7 Cz. 174 8 r., przez pewien czas był wikarjuszem jeneralnym na Korsyce. Ponieważ klimat korsykański nie sprzyjał jego zdrowiu, powrócił do Francji i był jałmużnikiem brata Ludwika XVI, a późniejszego króla Ludwika XVIII. Um. w Orleanie 24 Sierp. 17 90 r. Napisał historję Kościoła: Les siecles chretiens, ou l’Histoire du christianisme dans son etablissement et ses progres, depuis J. Christ jusgu’a nos jours, Paris 1775, 9 v. in-12. R. 1 778 wyszło nowe wydanie tegoż dzieła w 10 t. in-12. Ducreux chciał w tćm wydaniu zamieścić i historję Kościoła XVIII wieku, lecz Ludwik XVI prosił go, żeby swój zamiar odłożył na później, z obawy nowych sporów i walk dopiero co uśmierzonych. D. zamiast tego dopełnienia napisał Discours sur le dix-huitieme siecle; oprócz tego wydał: Oeuures de Flechier. Poesies anciennes et moder“es, Paris 1781, i Penseee et reflerions extraites de Pascal sur la religion et la morale, Paris 1 785, 2 v. Dudik Beda Franc., morawczyk, benedyktyn, dr filoz. i nauk wyzwolonych, historjograf Morawji, profesor-emeryt uniwersytetu wiedeńskiego, ozdobiony medalem za nauki, krzyżem srebrnym i orderami kilku państw, członek 15-u europejskich towarzystw uczonych; ur. 29 Stycznia 18l5 r., profesję wykonał l Wrześ. 1889; żyje dotąd w opactwie rajhradzkiem (Rajgern) w Morawji. Oprócz wielu rozpraw, które drukował w pismach perjodycznych, wydał następujące dzieła: 1. Mabrens gegenwartige Zustande von Standpunkte der Statistik, BrUnn 1848. 2. Geschichte des Benediktinstiftes Baigern im Markgrafthum Mahren. Mit steter RUcksicht auf Landesgeschichte, nach Urkunden und Handschriften bearbeitet. I Bd. Von der Griindung des Stiftes bis auf die Hussittenstürme