Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.4 350.jpeg

wersye y konkluzye katolickie dla prawowiernych polskich katolików, polskim stylem y alphabetycznym porządkiem w sobie zamykaiącą. Przez wici. Woyciecha Ochabouyicza, ś. t. dra, prowincyala prow. polsk. zak. kazn. wydana... R. P. 1730 iv Lublinie, w druk. Coli. Soc. J. in-4 508, oprócz wstępu i rejestru na końcu. Ks. Ochabowicz odrzucił pytania będące w Tarczy Dr’o i wiele jego artykułów znacznie rozszerzył; np. art. Anioł ma u Dr. str. 4,/2, u Och. str. 25; Antychrist u Dr. s. io, u Och. s. 20; Bóg u Dr. s. 8, u Och. s. 70, i dowodzi przytem pochodzenia Ducha Św., Bóstwa Chrystusowego przeciw arjanom i t. p.; Chrystusa Wcielenie u Dr. s. U, u Och. s. 7 0, i t. p. Nadto, u Dr. artykuły są więcej rozdrobione, a Och. wiele opuszcza; np. nie ma osobnych artt. o Bierzmowaniu, o Chrzcie dzieci, które są u Drogoszewskiego. X. W. K.
 Drohojewski. I. Józef, reformat, kaznodzieja katedralny przemyski, um. 1812 w Krakowie. Wydał: Pielgrzymkę do ziemi Św., Egiptu i innych wschodnich i południowych krajów odbytą r. 1188— 01, Kraków 1812, 2 t.; 2 wyd. Wilno 1822; Kazanie podczas kanonizacji św. Józefa z Kopertynu, miane w kościele przemyskim 17 69; Kazanie podczas pogrzebu S. hr. Ankwicza, Krak. 1785.—2. Michał, wydał Miesiąc Maj czci Marji poświęcony, Przemyśl 1 7 69 in-12. Drontheim, Nićlarozia, Nidrosia, od Nid (drugi przypadek Nidar), rzeki, przy ujściu której leży to miasto, i od okolicy otaczającej, Thrandemuis, Throndemis, Drontheim, Truntheim, było kiedyś stolicą Norwegji i pierwszą stolicą biskupią, z której chrystjanizm rozchodził się po całym krajH. Książe Hakon, otrzymawszy chrześcjańskie wychowanie na dworze Adelsteina w Anglji, napróżno usiłował (w X w.) zaszczepić wiarę w swoim kraju. Król Olaf Gruby (święty) szczęśliwszym był w tym względzie na początku XI wieku: przyjąwszy chrzest w Anglji r. 1014, przy pomocy biskupa Grimkiela i innych kapłanów, których z sobą z Anglji przyprowadził, zaczął pracować nad nawróceniem kraju. Założył pierwszo biskupstwo w Drontheim (około 1020 r.), swej rezydencji. Biskup Grimkiel, wraz z kapłanami, swymi ziomkami, przebiegał kraj, niszczył bałwany i głosił Ewangelję. D. najprzód należało do metropolji hamburgskobremeńskiej, jak i wszystkie biskupstwa założone w czasach Ludwika Dobrodusznego w Danji, Szwecji i Norwegji, od roku 1144 do Land. R. 1512 D. zostało metropolią Norwegji, jak Upsala r 1182 metropolją Szwecji. Do metropolji drontheimskiej należało 7 biskupstw, a mianowicie : Bergen, Stavanger, Hammer, Auslo (Opslo), Sodren (na wyspach Orknej, episcop. insnlanus), Holum w Islandji, Gardę w Grenlandji. D. było jedną ze znakomitszych metropolji, jako stolica królestwa, środek rozleglej prowincji kościelnej, miejsce grobu św. Olafa, dobroczyńcy i patrona królestwa. Belikwje tego świętego odbierały wielką cześć od ludu i sprowadzały licznych pielgrzymów. Katedra drontheimska, pod wezwaniem ŚW. Klemensa, słynęła bogactwem i drogocennością złotych i srebrnych naczyń świętych, wysadzanych najkosztowniejszemi kamieniami. Wielkość i sława kościoła Drontheimu stała się pastwą tak zwanej reformy. Kiedy nowiniarze zapuścili swe zagony w tym kraju, pisze pewien historyk luterski, nie dosyć że porabowali drogocenne naczynia kościelne, lecz obdarli i grób św. Olafa i targnęli się nawet na ozdoby architektoniczne świątyni; słowem, spustoszyli zupełnie i grób świętego i dom Boży. W kilka lat później piorun uderzył w katedrę i mocno jej