Strona:PL Nowodworski-Encyklopedia koscielna T.4 347.jpeg

16) Aloe amari, sed salubris mcci, seu De Abstinentia et jejunio; 17) Rosae selectissimarum virtutum, quas Dei Mater orbi exhibet; 18) Aurifodina artium et scientiarum omnium excerpenda sollertia; 19) Deliciae gentis humanae, Christus Jesus naecens, moriens, resurgens; 20) Noe architectus arcae, in diluiio navarchus; 21) Joseph Aegypti prorex; 22) Jobus dwinae procidentiae theatrum; 2 3) David rex Psaltes; 2 i) Salomon regum sapientissimus; 25) Tobias morali doctrina illustratus; 2 6) Daniel prophetarum princeps; 2 7) Antigrapheus, seu Conscientia cujusąue hominis; 28) JFalaestra Christiana; 29) Vita Serenissimac Elizabethae Lotharingae, Electricis Bacariae (w języku niemieckim). Niektóre z tych dziel wyszły w polskim przekładzie, pod następującemi tytułami: l) Rok wieczności, albo sposób prostowania intencji dobrej w sprawach naszych wszystkich do zasługi wiecznej i otrzymania szczęśliwej po śmierci wieczności, na pol. przetlum. i do druku podany przez jednego kapłana S. J., Kraków 1638 in-8; 2) Słonecznik, albo porównanie woli ludzkiej z wolą boską, przetłumaczył Urbanus Valestius de Stari Las (Wojciech Stanisław książę Radziwiłł), Lublin 1680 in-4, Kraków 1649 in-12; 3) Jako w niebie tak i na ziemi, t. j. stosowanie się woli ludzkiej z wolą boską, na ojczysty język w r. 164!) przełożone, powtórnie krótkim i łatwiejszym stylem ku zbawiennemu pożytkowi w r. p. 1761 wydana, Kraków in-4; 4) Jezus Chrystus umierający do uwagi podany, przez Szymona Józefa Ceremowicza wierszem połskim przetłumaczony, Lwów 1758; 5) Uwagi o wieczności przez I.X. Mikołaja Kazimierza Stęplowskiego, Pisma św. doktora i profesora, na polski język przełożone, Kraków 1771; 6) Dobra intencja przez I. X. Mikołaja Kazimierza Stęplowskiego, Pisma św. dra, przołożona z łacińskiego na polski język, Kraków 1771 in-8; 7) Obraz wieczności, albo uważania o wieczności, z łacińskiego na polski przetłumaczone przez jednego tejże S. J. zakonnika, Krak. 1626; dedykacja pokazuje, że tłumaczem jest Jan Chomentowski (ob.), który też inne tego autora pisma przełożył; 8) Trybunał Chrystusowy, przypisany Katarzynie z Leszna Opalińskiej, podkomorzynie halickiej (tłum. Jurkiewicz Szymon), Kalisz 163 7 in-8; 9) O złączeniu się Słowa przedwiecznego z naturą ludzką, z łacińskiego ks. Hieronyma (?) Drexeliusza S. J., przełożona przez ks. Piotra Puzynę, Wilno 17 41 in-12; 10) Słodkie pieszczoty z Niemowlęciem Jezusem przy żłobie, przełożone przez ks. Piotra Puzynę S. J., Wilno 1740 in-12. Niektóre z dzieł Drexeljusza były u nas po łacinie przedrukowane, jak: De aeternitate considerationes, Posnaniae, typ. J. Wolrabi 1624 in-16: Gymuasium patientiae, Posnaniae 1628 in-24. A’. A“. W.
 Drey Jan Sebastjan, ur. 16 Paźdz. 1 777 “w Killingen (w dawnem księstwie duchownem Ellwangen) z bardzo ubogich rodziców; ojciec jego był pasterzem bydła. Tameczny proboszcz Marcin Ziegler, ex-jezuita, spostrzegły zdolności chłopca, wziął go na naukę i skłonił następnie rodziców do wysłania go 1 787 do gimnazjum w Ellwangen, następnie (1797 — 1799) uczył się W Augsburgu teologji i prawa kanonicznego, pod sławnym wówczas Zallinger’em, a 4 Paźd. 17 99 wstąpił do seminarjum duchownego w Pfaffenhausen (djec. augsburgskiej). D. 30 Maja 1801 wyświęcony na kapłana, w rodzinnej wiosce przez 5 lat był wikarjuszem. R. 180 6 wezwany na profesora filozofji religji, matematyki i fizyki do wyższej szkoły katolickiej w Rottweil. Przy erekcji uniwersytetu w Ellwangen, który miał być katolicką szkołą najwyższą dla księ-