K. M. P. i Przemienienia P., r. 1864 znieś. Płock, r. 1234 Konrad, ks. mazow., fundował pod tyt. św. Dominika i św. Maryi Magd., a drugi kościół p. t. św. Trójcy wyrestaurowała księżna Aleksandra, siostra Władysława Jagiełły, i dominikanom oddała; zniesieni. Poznań, sprowadzeni r. 1231 przez Pawła, bpa poznańsk., hojniej uposażeni przez Bolesława i Przemysława, książąt wielkopol., mury kościoła i klasztoru częstym ulegały zniszczeniom, zakonników mieszkało do 6 0, było studjum formalne i nowicjat; w naszym wieku zniesiony, lecz od niedawna znowu w nim przebywa mała liczba zakonników. Przemyśl, ze składek pobożnego luda stanął kl. jeszcze za cazsów św. Jacka, mieścił po 30 zakonników, nowicjat i studjum formalne; tu była statua alabastrowa N. M. P., którą miał św. Jacek z Kijowa wynieść; zniesiony r. 1786. Rokszycka Wola, czyli Niewiarków, Mikołaj Kokszycki fundował, ar. 1698 ks. Jan Jelowicki, kanonik łucki, zakonników wprowadził; zniesiony. Sambor, fund. Elżbieta, wdowa po Spytku z Melsztyna, wojew. krakow., r. 1406, miał cudowny obraz N. M. P.; zniesiony r. 1788. Sandomierz, r. 1224 Iwo, bp krak., oddał św. Jackowi kościół św. Jakóba, wystawiony przez Adelajdę Domicellę i Leszka, dzieci Kazimierza Sprawiedl; mieszkało tu niekiedy przeszło 40 zakonników, był nowicjat i studjum materjale. Ten klasztor sławny męczeństwem bł. Sadoka i braei jego. Dominikanie mieli tu drugi klasztor z kościołem św. Marji Magd., r. 1224 wystawiony kosztem Leszka Białego i jałmużną. Sieradz, r. 1260 fundacji Kazimierza, ks. kujaw.; łęczyc, i sieradzkiego; mieszkało tu po 3 0 zakonników, było studjum materjale i nowicjat; zniesiony r. 18 64. Sochaczew, około r. 1286 powstał z jałmużn książąt mazowieckich; zniesiony. Środa, fundował Jan z Opatowca, bp chełmski, przy pomocy Władysława Jagiełły, około r. 1420; zniesiony. Toruń, r. 1263 założył ilanno z Saygerhausen, mistrz krzyżacki; był tu obraz cudowny N.M.P.; zniesiony. Warka, r. 12 79 założyli Trojden i Bolesław, książęta mazowieccy, Ziemowit uposażył; zniesiony. Warszawa, T. 1603 z jałmużny budowę rozpoczął prowincjał Woje. Sękowski, pierwszym przeorem był Abr. Bzowski, niegdyś mieszkało tu 40 zakonników, było studjum jeneralne i bogata bibljoteka; zniesiony r. 1864. Dokładną historję tego klasztoru pomieszczono w „Zaproszeniu na popis publiczny uczniów szkoły wydziałowej ks. dominikanów“ r. 1828. Włodzimierz, r. 149 7 Aleksander, ks. litew., a potćm król polski, fundował, miał obraz cudowny N. M. P.; zniesiony. Wronki, Przemysław, ks. wielkopolski, r. 12 7 9 fundował, Władysław Jagiełło upadły kościół podźwignął; zniesiony. Żmigród, około r. 1412 przez Stadnickich fund., zniesiony. Żnin, fundacji Jana Kotwiczą, arcybpa gniezn.; zniesiony. Zofiborz, r. 1710 przez Jana Domaszewskiego, starostę łukowskiego, zbudowany kościół, w którym głośne cuda św. Zofii. — Prowincja ruska św. Jacka, utworzona 1612 r., w następnym zaś urządzoną została na kapitule we Lwowie. Podzielono ją na trzy wikarjaty, czyli kontraty: ruską, której wikarym był przeor lwowski; podolską pod przeorem kamienieckim i na Pokuciu pod przeorem jezupolskim. W r. 1700 prowincja ta obejmowała sześć kontrat: lwowską, jezupolską, szkłowską, pińską, mińską i kamieniecką. Socjusz prowincjała pisał się prior liubei Castri (Czerwonogród). Kapituły prowincjalne odbywano we Lwowie, według ustawy 1640 roku. W tymże czasie zaprowadzono nowicjaty: we Lwowie, Kamieńcu, Jeznpalu, Kijowie, Szkłowie, Latyczowie i Smoleńsku. W różnych klęskach kraju
