i dopiero w naszym wieku zniesieni; była tu ścisła obserwancja reguły, zaprowadzona r. 1 752. Gidle, fund. Anny Dąbrowskiej, kasztel, wieluń., 1615 r., ma cudowną statuę N. M. P.; kl. dotąd utrzymany. Horodło, fund. Władysława, ks. mazowieckiego i belzkiego, ok. r. 1455, zniesiony 1783 r. Hrubieszów, założony przez Jana, bpa chełmskiego r. 1416, odbudowany ok. r. 1751, a 17 86 na parafję świecką zamieniony. Jałowice, fundował Samuel Dolmat Izajkowski, sędzia ziemski łucki r. 1658, kościół stanął później kosztem Wład. Krzyszkowskiego, starosty wlodzim.; kl. ten zniesiony. Janów (GratiarumJ w Lubelskiśm, fund. Zamojskich 1650 r., zniesiony 1864 r. Janów podlaski, fund. Stan. Gomoliński, bp łucki, r. 1602, zniesiony r. 1864. Klimontów, r. 1613 założył Zbigniew Ossoliński, wojew. sandom. Kościan, r. 1410 przez mieszczan fundowany, dziś nie istnieje, miał krucyfiks cudowny. Koszerski Kamień, r. 1628 założony przez księcia Adama Lubartowicza Sanguszkę, wojew. wołyńsk., lecz w r. 1648 przez zbuntowane chłopstwo spalony, wkrótce odbudowany, obecnie zniesiony. Kozin, r. 17 38 fundował Kajetan Amor Tarnowski, margrabia de Ozobor; zniesiony. Kraków, pierwsze siedlisko polskich dominikanów, w klasztorze tym mieszkał św. Jacek i tu zwłoki jego spoczywają, tu było studjum jeneralne teologji i filozofji, w klasztorze bywało niegdyś więcej niż stu zakonników; wspaniałe i rozległe krużganki mieściły wiele pomników znakomitych mężów. R. 1850 pożar zniszczył starożytną świątynię i. klasztor wraz z bibljoteką, obejmującą bardzo wiele rzadkich książek i rękopismów. Obecnie mury z gruzów podniesione zostały, a mieszkający tam zakonnicy przyjęli surowszą obserwancję, którą krzewią przez utrzymywany nowicjat i studja. Krasnobród, r. 1673 Jan Stanisł. na Tarnowie i Zofja na Dąbrowicy małż. Tarnowscy, dziedzice miejsca, oddali dominikanom istniejący tu kościół parafjalny; gdy za miastem, w lesie, cuda dziać się poczęły, r. 164 2 postawiono figurę, a wkrótce, bo r. 1648, Katarzyna z ks. Ostrogskich Zamojska wystawić kazała kościołek drewniany i umieściła w nim cudowny wizerunek N. M. P„ znaleziony po świeżym napadzie Tatarów. Jan Zamojski, wojew. sandomier., uczynił zapis, co było powodem, że dominikanie opuściwszy kościół parafjalny, tu się przenieśli. Marja Kazimiera Sobieska, królowa pol., cudownie do zdrowia wróciwszy, wystawiła im kościół drewniany, a po spaleniu go przez Tatarów, powtórnie inny, lecz murowany, r. “169 8. Lublin, klasztor r. 184 2 założony przez Kazimierza W., ma znaczną cząstkę drzewa Krzyża św. Łańcut, pierwotnie fundowali Stadniccy; po zburzeniu klasztoru przez heretyków, r. 1650 Stan. ks. Lubomirski, wojew. krak., odrestaurował, a Teodor Lubomirski około r. 1742 nowy murowany klasztor z kościołem wystawił; zniesiony r. 18 20. Łęczyca, fundacja Kazimierza W. r. 1870; ziesiony. Łowicz, około r. 1400 przez Mik. Kurowskiego, arcybpa, założony, za rządów pruskich zniesiony. Łuck, fundował Władysław Jagiełło, wraz z bratem Witoldem; trzy razy zniszczony przez napady nieprzyjaciół, mieścił niegdyś 50 zakonników, studja formalne i nowicjat, bibljotekę znaczną i drukarnię. Miał cudowny obraz N. M. P., r. 1749 koronowany; zniesiony. Opatowiec, r. 1282 założony przez ks. Tomasza, opata tynieckiego; zniesiony. Oświęcim, fundowany przez książąt tamtejszych; wkrótce żydzi i heretycy dominikanów wygnali, i dopiero w 150 lat wrócili, ar. 1816 zniesieni. Piotrków, Kazimierz W. budował i uposażył, a królowa Bona po spaleniu restaurowała; ma cudowne obrazy
