Najdawniejsze wyd. w Krakowie 1511 r., ma na końcu: Finit feliciter vita beatissimi Staniilai Cracoviens. epiicopi et Polonorum prothomariyris mirifici edita per egregium virum dominum Johannem Dlugosch can. cathedr. eccl. Cracociensis. Anno dni 1465. Et alie legende scorum polonie: hungarie: bohemie: morauie: prussie et slesie patronorum. Impressum Cracovie in edibus pronidi ttiri Joannis Haller. Anno partus virginalis: 1511 die Mercurii, 24 mens. Decemlris. Wspomniane na tytule „alie legende,“ zdaje się, że nie są dziełem Długosza. Ztąd przedruk żywotu Św. Stanisława ap. Bolland. Acta SS. Mai t. II s. 19 8.., wyciągi ap. Surium Vitae SS. 8 Mai. Wydanie 2-e p. t. Decus Polonorum S. Stanislai ep. Oac. vita olim a Joan. Dl. can. crac. typis edita. Nunc iterum singulis capitibus summatim praefixo compendio et latini idiomatis asperitate nonnihil castigata, additis insuper quae in tabulis eccl. Piotraviensis reperta miraculit. In lucern prodit studio et impensis A. B. D. Stanislai Dobielowicz decani Chodoliensis, parodii Opoliensis an. 1666. Cracov. ap. Tid. Franc. Caesarii. Jau Szlaclitowski przed kilkunastu laty odkrył egzemplarz pierwszego przeklad u polskiego tego żywotu, p. t. Panie Boże w Imię Twoje. Historya o św. Stanisławie B. Krak. patronie polskim... przez K. Jana Długosza... opisana. A teraz polskim językiem przez ks. Mikołaja z Wilkowiecka zakon. s. Pawła pro/esa... Kraków 1585 (opis w Dzienniku literackim 18 52 r. n. 28, 29). Nowy przekład: Żywot świętego Stanisława biskupa krakowskiego, oraz Żywoty świętych patronów polskich, węgierskich, czeskich, morawskich, pruskich i szląs/cich, nieumieszczone w historji łombardzkiej, napisane przez ks. J. Di. kanon, kated. krak. przełożył.... według wydania Hałlerowskiego z r. 1511 ks. Lud. Feliks Karczewski, Kraków 1865. O innych wydaniach i rękopismach ob. Zeissberg s. 266—68. Autograf znajduje się dotąd w archiwum kapituły krakowskiej. IV. Żywot św. Kuneguudy (Vita B. Kingae), dedykowany Jakóbowi z Sienna, aby go zachęcić do starania się o kanonizację tejże Ś. Na autografie (dziś zaginionym) były te słowa: Liber Johaunis Dlugossi senioris, canonici Cracov., quem pro meinoriali sempiterno legavit et legat sacro sanctimonialiuai coenobio ordinis S. Clarae in antiąua Sandecz, in quo corpus sacrum praefatae Cunegundis reąuiescit. Anno D. 14 74, 18 mensis Maii“ (Bibłiot. warsz. 1850 III 439...). D. wyraźnie tu oświadcza, że zamierzył tylko przerobić dawniejszy żywot, napisany stylem surowym przez Stanisława franciszkanina (cf. Kunegunda Św.). Tego żywotu jest tylko jeden polski przekład, p. t. Żywot S. Kunegundu zakonu Św. Klary... za powodem W. X. Jana Foxa... z łac. napoi, przez X. Przecława Mojeckiego, dziekana kamienieckiego, przetłumaczony, w Krakowie 1617 in-4. V. Katalogi i żywoty bisk upów pols kiqh, między temi: a) Catalogus episcoporum vratislaviensium, pisany ok. r. 1468, t. j. wtedy, gdy D. był w Wrocławiu, podczas obioru Rudolfa na bpa wrocławskiego; ułożony z dawnych katalogów bpów wrocł., pomnożony niektóremi wiadomościami z dokumentów. Wydał Sommersberg (w Scriptor. rer. Siles. t. II s. 177 — 19 6, p. t. Anonymi Yitae episcopor. ecclesiae quae olim Smogrociensis, deinde Rytzinensis mutato loco et nomine Wratislaviensis appellatur) i Lipf (w Append. Schematismi dioec. Vratislav. pro an. 1847 i osobno p. t. Joannis Longini [Długosz] Can. Crac. Chronicon eppor. Vratislav. continuatione cariorum auctum, curante Jos. Lipf., Vratislav. 184 7). Katalog ten, jak widać z różnych rękopismów (ob. Zeissberg s. 2 74 n. 1), był konty-
