Baalgad i Baal-Hermon były dwiema różnemi miejscowościami, w takim razie możnaby Hasbeiyę uważać za Baalgad, a niedaleko od niej leżące Banias za Baal-Hermon. Tu Fenicjanie urządzili cześć Baal-Hermona, którego później, w czasach greckich, zastąpiło bóstwo greckie podobnego nazwiska (Hermes, ojciec Pana), a nazwa miejscowości Baal-Hermon, przemienioną być mogła na Panias v. Paneas. Jeszcze dziś na jednej z tamecznych skał jest napis: Kapłan Pana. Paneas kiedyś należało do Filipa, tetrarchy Trachonitidis, zkąd otrzymało nazwę Paneas Philippi, a z tego poszło arabskie Banias. Ob. Wood, Ruines of Balbek and Palmyra, London 1753. Robinson, Palästina, t. III. — Baal-hamon. Według tekstu hebr. Cant. 8, 11. „Salomon miał winnicę w Baal-Hamon“ (Vulg. tłum. „Vinea fuit pacifico in ea“). Dolinę tę mieszczą kommentatorowie pod Hermonem i biorą za jedno z Baal-Hermon, lub Baalgad, inni z Hammon w pokol. Aser (Jos. 19, 28). Lecz według 70 (w Cant. 8, 11), nazywa się Beelamon, prawdopodobnie od bożka egipskiego Amona. W tekście grec. Judith (4, 3. 8, 3) jest Belmon, w bliskości Ezdrelonu i Dothan (cf. Judith 3, 11. także w grec. tekscie), może przy drodze z Syrji do Egiptu. Baal-hatsor (Vulg. Baalhasor, II R. 13, 23) „pod Efraim,“ t. j. pod miastem tego nazwiska w pokol. Benjamina. W II Esd. 11, 33 nazywa się tylko Asor. Baal-meon (Num. 32, 37. 38) v. Beth meon, Vulg. Bethmaon (Jer. 48, 23), lub skrócone Beon (Num. 32, 3. cf. 38), a właściwiej Betli-baal-meon (Jos. 13, 17. w hebr.; Vulg. oppidum Baalmaon), miasto w pokol. Ruben, około Hesebon, Dibon i Bamothbaal. Później zdobyli je Moabici (Ezech. 25, 9). Euzebjusz nazywa je Βεελμαούς. i odróżnia od Beon (według niego Βαιάν). Baal-szalisza (IV R. 4, 42), Vulg. Baalsalisa; 70: Βαιϑαρισἀ. Św. Hieronim (Onomast.), i Euzebjusz nazywają Beth-salisa, wieś o 14 mil rzym. (3 mile niem.) odległą od Diospolis (Lydda), w pobliżu gór Efraim, niedaleko od Galgali (cf. IV R. 4, 28). Baal-tamar, (thamar, palma), gdzie Izraelici wystąpili do boju przeciw pokol. Benjamina (Jud. 20, 33), niedaleko od Gabaa, w témże pokoleniu. Za Euzebjusza i św. Hieronima nazywało się to miejsce Beth-tamar. Baal - cephon, Vulg. Beelsephon (Ex. 14, 2. 9. Num. 33, 7), miejscowość na wschodniej stronie morza Czerwonego. Izraelici, wyszedłszy z Sokoth, udali się nie w półn.-wschod. stronę, lecz w połudn.-wschod., i przed m. Czerwoném stanęli obozem tak, iż za sobą na północy mieli Migdol (Magdalum); sami zaś stali we środku, między dwoma miastami: Phihahiroth (od zachodu) i Baalcephon (za morzem, na wschodzie). Cephon prawdopodobnie jest nazwą bożka Typhona. Przez Baal-cephon jedni rozumieli Heroopolis, lecz to leżało na zachodnim brzegu morza Czerwonego; drudzy Abaris v. Avaris, którego prawdopodobniej szukać należy na północy, około Pelusium. Podobniejszém zaś jest do prawdy, że Baal-cephon było w okolicy dzisiejszego Bir-Murrah, lub Bir-el-Fawar, na wschód brzegu m. Czerw. Ob. Zeitschr. für wissenschaftl. Theolog. J. 1859, gdzie jest recenzja dzieła Schleiden'a, Die Landenge von Sues, Leipz. 1858. X. W. K.
Baala imię kilku miejscowości w Palestynie. 1. Miasto w pokoleniu Judy, inaczej Kiriath-Jearim, Vulg. Cariathiarim (miasto lasów), albo Kiriath-baala, Vulg. Cariathbaal (Jos. 15, 9. 60. I Par. 13, 6). Według św. Hieronima (Onomastic.), było odległe od Jerozolimy o 9 mil rzym., na drodze ku Lyddzie. Robinson (Palästin. II 589) upatruje je w dzisiejszej
