Ta strona została uwierzytelniona.
7. Droga do Szwecyi. Tamże, 1597, in 4.
8. Żywot szlachcica we wsi. Tamże, 1597, in 4.
9. Historya św. Genoweffy, w Krak. 1599, in 4, arkuszy 4. Przypisał Annie Trzcińskiej Rawiczance, żonie swojej.
10. Wieśniak, w Krak. 1600. Z pism jego „Wieśniak“ jest najrzadszy, przeto najmniej znany. Z tego też powodu mniemali niektórzy bibliografowie nasi, że był zapewne drugiem wydaniem Żywota szlachcica we wsi. Mimo usilnych starań, poematu tego dotąd odszukać nie mogliśmy; a lubo nie tracimy nadziei, że z czasem potrafimy przedruk jego całkowity dać czytelnikom naszym, — tymczasem jednak, dla okazania iż tenże jest zupełnie innem, odrębnem pismem, umieszczamy tu poniżej wypisy z „Wieśniaka,“ znajdujące w dziełach Euzebiusza Słowackiego, tom III, str. 127—35. Niesiecki w tomie IV wydanym 1743, podaje opis tego poematu, również i Józef Alexander Jabłonowski w dziele swojem Museum Polonicum. Leopoli 1752, in 4, pod literą Z. Bentkowskiemu tak Wieśniak jak i inne pisma Jędrzeja znajomemi nie były. Maciejowski w rękopismach Kórnickich wynalazł wiersze pod tytułem „Fortunne lata“ i „Kondycya szlachecka,“ które także poniżej podajemy.
W języku łacińskim wydał Jędrzej Zbylitowski tylko dwa pisma:
11. De victoria reportata anno 1588. Ad Sigismundum Tertium, Epinicion. Cracoviae apud Lazarum anno 1588.
12. In obitum Stephani regis, epigrammata. Cracoviae anno 1588.
Bliskim krewnym Jędrzeja był piotr zbylitowski syn Jana z Ujejskiej. Ten Jan na wyprawach Zygmunta Augusta przeciw Moskwie mężnie walczył, a syna swego w ósmym już roku życia na nauki do Krakowa oddał. Tam znakomicie wykształcony, a zawsze pobożnością odznaczający się Piotr, podróżował później po obcych krajach,
