Ta strona została uwierzytelniona.
W perłowym brzasku, różanem widzeniem
Przyszłość mi wschodzi nad ziemi tej cieniem...
Choćby noc czarna objęła świat cały,
Ja wierzyć będę w świt cichy i biały!
W dzieciństwie niegdyś, oczyma zbożnemi
Wiary, widziałem raj cudny na ziemi...
I dziś w raj wierzę i w powrót dni cudu,
Prastarą wiarą poety i ludu.
Tak smętne dzisiaj w marzeniu mem ginie,
Miraż mi złoci żywota pustynie,
I rozradowan opiewam miłośnie
Zorzę piękności, co z ducha mi rośnie!
