Ta strona została uwierzytelniona.
Przed nią mgła srebrzysta płynie,
Za nią tuman siwy...
Otwierają się dziewczynie
Lazurowe skroś pustynie...
Przebłogie dziedziny...
Nim oświtnie, nim odnieje,
Zamknie ją mogiła...
Ale teraz promienieje,
Bo nie płacze, nie żaleje,
Jej mateńka miła!
