Kto się przegląda w sznurach korali, Gdy Kasia idzie boso?
Kto w pawiem piórku oczko rozżarza U czapki Jaśka mego?
Kto jest jedynem złotem nędzarza, Jedynem światłem jego?
O słonko moje! wracaj po niebie Do miłej naszej wioski!
Bo tam jej przyjdzie zmarnieć bez ciebie, Od tęsknot i od troski.