Strona:PL Marya Konopnicka-Poezye w nowym układzie IV Obrazki 113.jpeg

Ani miesiączka tego jasnego,
 Co się tak patrzy, blady,
Aż się coś dzieje w sercu dziwnego,
 Choć płakać!... ani rady!...
Pewno nie znacie tego przełazka,
 Kędy po wodę chodzę,
A Stacho do mnie, jak do obrazka,
 Modli się tam przy drodze...
Ani tych dzwonów z kościelnej wieży,
 Co we mgłach kędyś toną...
Ani mogiłki, gdzie tatuś leży,
 Pod darnią, pod zieloną...
Ani tej pieśni, co płynie rzewna,
 Przy krosnach, u ogniska,
Kiedy łuczywo z smolnego drewna
 Iskrami wkoło pryska...
Ani tej nocki, co wstaje biała,
 W złocistych gwiazd koronie,
Patrzeć, czy rosa już rozsypała
 Sznur pereł po zagonie...
Ani tej ciszy, co w chaty progu
 Z palcem na ustach siada,
I słucha kto się poleca Bogu,
 Kto krzyż na czoło wkłada...
Ani świerszczyka, co przy kominie
 Ćwierka, schowany w dachu...